Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2024

Τα 10 πιο πολύτιμα μαθήματα ευτυχίας που μας δίνουν οι αρχαίοι πρόγονοι μας!

 Όπως πίστευε ο Επίκουρος, ο άνθρωπος είναι κάτι μεγάλο και πολύτιμο. Την ευτυχία, τη μακαριότητα, την έχει μέσα του, φτάνει να παραμερίσει όσα τον ενοχλούν και του κάνουν κόλαση τη ζωή. Εδώ σας δίνουμε 10 μικρά αλλά πολύτιμα μαθήματα ευτυχίας που μας δίνουν οι αρχαίοι πρόγονοι μας!

1. Κάνε τα πάντα με αγάπη!
Ζούμε με συναισθήματα, όχι με τις ώρες στο ηλιακό ρολόι. Θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς.
Η αγάπη είναι η αιτία ενότητας όλων των πραγμάτων
2. Αγκάλιασε τις προκλήσεις και μάθε από αυτές
Όπως λέει και το αρχαίο γνωμικό: «Ζήσε το σήμερα και ξέχασε το παρελθόν». Οι προκλήσεις είναι πάντα μια ευκαιρία για κάτι καινούριο. Ακόμη και το ΟΧΙ μπορεί να γίνει μια νέα για να κινηθούμε σε μια νέα κατεύθυνση. Το μεγαλύτερο εμπόδιο στη ζωή μας είναι ο εαυτός μας.
«Οι μικρές ευκαιρίες είναι συχνά η αρχή μεγάλων έργων».
3. Πίστεψε στον εαυτό σου, άκουσε τον και μην παίρνεις πολύ σοβαρά αυτά που σου λένε οι άλλοι.
Κανείς δεν γνωρίζει τον εαυτό σου καλύτερα από εσένα τον ίδιο. Και κανείς τα παιδιά σου. Θα συναντήσεις πολλούς ανθρώπους που δεν θα μοιραστούν τις ίδιες ιδέες, τις ίδιες απόψεις και το ίδιο όραμα με εσένα, όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών. Θα υπάρξουν πολλοί που θα σου δώσουν δωρεάν συμβουλές για το πώς θα πρέπει να είναι η ζωή σου ως μητέρα ή πατέρας. Άκουσε τους χωρίς να τους κρίνεις και ακολούθησε αυτό που σου λέει η καρδιά σου
«Εκείνος που ξέρει να ακούει επωφελείται ακόμη κι από εκείνους που μιλούν άσχημα».
«Μάθε να είσαι σιωπηλός, άφησε το μυαλό ήσυχο να ακούσει και ν’ απορροφήσει»
4. Ονειρέψου αυτά που θέλεις, και όχι αυτά που δεν θέλεις
Είναι σημαντικό να ονειρευόμαστε, να κάνουμε μεγάλα όνειρα και να μην σταματήσουμε ποτέ να ονειρευόμαστε. Αλλά πάντα να ελπίζουμε στα καλύτερα
«Μην ξοδεύεις αυτό που έχεις επιθυμώντας αυτό που δεν έχεις. Θυμήσου ότι αυτό που έχεις τώρα, είναι κάτι απ’ όλα αυτά που κάποτε ονειρεύτηκες να αποκτήσεις»
5. Ποτέ μην τα παρατάς και ποτέ μη χάνεις την πίστη σου
Αντικατέστησε τον φόβο με την ελπίδα.Η ταπεινοφροσύνη, ή αγάπη και η πίστη, μπορούν να κάνουν θαύματα. Και όλα θα συμβούν την κατάλληλη στιγμή και την κατάλληλη εποχή.
«Δεν υπάρχει τίποτα «μεγάλο» που δημιουργείται ξαφνικά…Ένα τσαμπί σταφύλια χρειάζεται χρόνο να ανθίσει, να καρποφορήσει και να…ωριμάσει»!
6. Πάντα να σκέφτεσαι και να «νιώθεις» θετικά
Η θετική σκέψη είναι δημιούργημα των αρχαίων Ελλήνων. Εστιάστε πάντα στο παρόν και στους λόγους για τους οποίους χαίρεστε! Απομακρύνετε από τη ζωή σας τους αρνητικούς ανθρώπους και φροντίστε πάντα να περιβάλλεστε από ανθρώπους με θετική ενέργεια. Και όπως λένε και οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι:
«Η ιατρική είναι συνυφασμένη με την ουσία του νου»
«Η ευτυχία εξαρτάται από τον εαυτό μας»
7. Ψάξε μέσα σου τις απαντήσεις
Πάντα η σκέψη και η ενδοσκόπηση μας βοηθάει να βρούμε τη σωστή λύση, όταν νιώθουμε μπερδεμένοι
«Αυτό που μπορούμε να επιτύχουμε εσωτερικά θα αλλάξει την εξωτερική πραγματικότητα.» Πλούταρχος
8. Οι δύσκολες καταστάσεις είναι που μας κάνουν πιο θαρραλέους
«Το θάρρος μας δε φαίνεται στις καθημερινές μας χαρούμενες σχέσεις, αλλά στις προκλήσεις της ζωής και τις αντιξοότητες»
9. Μην αντιστέκεσαι στο πεπρωμένο σου
«Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του»
«Στον καθένα υπάρχουν τρεις αρετές: Η σύνεση, η δύναμη και η καλή τύχη»
Ίων ο Χίος
10. Δες τα λάθη σου θετικά και σαν εμπειρίες που θα κινούνται προς την κατεύθυνση των ονείρων σου.
«Αυτός που κάνει τα περισσότερα κάνει τα περισσότερα λάθη»
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Τα 10 πιο πολύτιμα μαθήματα ευτυχίας που μας δίνουν οι αρχαίοι πρόγονοι μας!"

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2024

ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ..

 Αρχαία Ελλάδα, αλλοδαποί και μετανάστευση

Σε άρθρο του στον Πολιτη της Κυριακής 14/11/10, ο κ. Διονύσης Διονυσίου σύμβουλος έκδοσης του «Πολίτη της Κυριακής» επιχείρησε να θεμελιώσει τις απόψεις του υπέρ των μεταναστών, ανατρέχοντας στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία της οποίας παρέθεσε μεμονωμένα αποφθέγματα, τα οποία όχι μόνο δεν απηχούν αλλά διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα σχετικώς με την αντίληψη που οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν για τους αλλοεθνείς λαούς.
Εν πρώτοις παρέθεσε απόσπασμα από τον Θουκυδίδη (Περικλέους Επιτάφιος), στον οποίο ο Περικλής αναφέρει ότι οι Αθηναίοι διατηρούσαν την πόλη τους ανοικτή σε όλους, δεν έδιωχναν τους ξένους και δεν τους εμπόδιζαν να γνωρίσουν τον πολιτισμό της Αθήνας.
Η πραγματικότητα είναι ότι με τον όρο «ξένοι», ο Περικλής εννοεί τους υπόλοιπους Έλληνες, πλην των Αθηναίων και όχι τους αλλοεθνείς.
Γι’ αυτό τον λόγο οι μέτοικοι στην Αρχαία Αθήνα, οι οποίοι βεβαίως δεν είχαν την ιδιότητα του Αθηναίου πολίτη, ήσαν Έλληνες από άλλες πόλεις και όχι αλλοεθνείς (βάρβαροι, κατά την αρχαία ελληνική ορολογία).
Ο Περικλής αναφέρεται στα ως άνω για να καταδείξει την αντίθεση των Αθηνών με την αρχαία Σπάρτη, στην οποία δεν γίνονταν δεκτοί οι ξένοι, ούτε Έλληνες ούτε αλλοεθνείς για να μην τεθεί σε αμφισβήτηση το καθεστώς των Ομοίων, που θέσπισε ο Λυκούργος. Χαρακτηριστικό είναι ότι για να εδικαιούτο κάποιος την Αθηναϊκή ιθαγένεια έπρεπε να είναι Αθηναίος και από τους δύο γονείς του.
Ο ίδιος δε ο Περικλής δεινοπάθησε να παραχωρήσει στην εταίρα του Ασπασία (Ελληνίδα από την Μίλητο) την Αθηναϊκή ιθαγένεια κατ’ εξαίρεση.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο μεγάλος ρήτορας Δημοσθένης, εάν κάποιος νυμφευόταν μη Αθηναία έχανε τα πολιτικά του δικαιώματα, ενώ η περιουσία του δημευόταν. Την ίδια σημασία έχουν και οι αναφορές περί ξένων από τον Όμηρο στην Ιλιάδα.
Αναφέρει επιπρόσθετα ο κ. Διονυσίου τη ρήση του σοφιστή Αντιφώντα ότι «δεν διακρίνει Έλληνες και βάρβαρους, ελευθέρους και δούλους». Η άποψη του Αντιφώντα προφανώς ήταν μεμονωμένη στην αρχαία ελληνική σκέψη και οπωσδήποτε δεν απηχούσε το κοινό αίσθημα στην αρχαία Ελλάδα το οποίο καταδεικνύεται εναργώς από τα γραφόμενα γιγάντων της Αρχαίας Ελληνικής Σκέψης όπως τα παρακάτω:
Ο Ευριπίδης δια του στόματος της Ιφιγένειας («Ιφιγένεια εν Αυλίδι» 1400) διακηρύσσει ότι: Είναι φυσικό οι Έλληνες να άρχουν των βαρβάρων και όχι οι βάρβαροι των Ελλήνων.

Ο Πλούταρχος («Θεμιστοκλής» 6) αναφέρει ότι επαινείται η πράξη του Θεμιστοκλέους να θανατώσει, δια ψηφίσματος, τον διερμηνέα των Περσών, που εζήτησαν την παράδοση των Αθηναίων, διότι ετόλμησε να μεταχειρισθεί την Ελληνική γλώσσα, για να εξηγήσει τις προσταγές των βαρβάρων.
Ο Πλάτων («Πολιτεία» 469 – 470) συμπέρανε μετά από διαλεκτική έρευνα, ότι από τη φύση οι Έλληνες είναι εχθροί των βαρβάρων.
Θεμελιώδης πολιτική αρχή του Ισοκράτους ήταν ότι πρέπει να πολεμούμε τους βαρβάρους και να ευεργετούμε τους Έλληνες. Ο ίδιος ρήτορας επαινεί ως προτέρημα του κράτους των Αθηνών το γεγονός ότι ο πληθυσμός του δεν ήταν ανάμικτος εκ πολλών εθνών.
Ο Ηρόδοτος διαβεβαιώνει ότι το Ελληνικό έθνος διεκρίθη ως ευφυέστερον του βαρβαρικού.

Ο Όμηρος («Ϊλιάς» Ι, 648), φέρει τον Αχιλλέα να λέγει: «οργίζεται η καρδία μου σαν θυμηθώ πόσο προσβλητικώς μου εφέρθη ο υιός του Ατρέως, ωσάν να ήμουν κάποιος μετανάστης δίχως τιμή».
Ο Δημοσθένης θεωρεί τους βάρβαρους όχι πια μόνον μη Έλληνες, αλλά όντα αγροίκα, ακαλλιέργητα, όντα κατώτερα και γεννημένα για τη σκλαβιά.
Ο Πλάτωνας στην Πολιτεία μιλά με περισσή εχθρότητα για τους ξένους: «οι βάρβαροι είναι «φύσει» εχθροί μας. Το μίσος που νιώθουμε γι’ αυτούς είναι «φυσικό», πρέπει να τους πολεμήσουμε και να τους συντρίψουμε».

Για τον Αριστοτέλη, το δάσκαλο του Αλέξανδρου, οι βάρβαροι είναι «φύσει» τέτοιοι αλλά και «φύσει» δούλοι και συμβούλευε τον Αλέξανδρο «να συμπεριφέρεται στους Έλληνες σαν ηγεμόνας ενώ στους βάρβαρους σαν αφέντης, στους πρώτους σαν σε φίλους και οικείους και να μεταχειρίζεται τους δεύτερους όπως μεταχειρίζονται τα ζώα και τα φυτά». Κατά τον ίδιο, («Πολιτικά» Γ, 14, 32) το Ελληνικό Γένος ενωμένο έχει την δύναμη να εξουσιάσει τους πάντες.

Αλλά και σύγχρονοι διάσημοι Ελληνιστές ενισχύουν την αντίληψη ότι η Αρχαία Ελληνική Κοινωνία ήταν μία κοινωνία βασισμένη στα εθνοφυλετικά πρότυπα, αυτό που χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ηρόδοτος (Ιστορία Η 44) ως«όμαιμον». Είναι δε επί τούτου χαρακτηριστικές οι αναφορές:

Των Victor Hanson και John Heath στο βιβλίο «Ποίος εφόνευσε τον Όμηρο;» «Οι κεντρικές αξίες της Ελλάδος είναι μοναδικές, αμετάβλητες και μη πολυπολιτισμικές».

Στο λεξικό LAROUSSE (16 ed. 1953, p. 97) ορίζεται, ότι οι Έλληνες, θεωρούν τον κάθε ξένο ως άνθρωπο κατώτερου πολιτισμού: «tout stranger tennu pour home de civilization inferieure».


Σε ότι αφορά το ρηθέν από τον Απόστολο Παύλο στην προς Γαλάτας επιστολή: «ουκ ενι Ιουδαίος ουδέ Έλλην κλπ», ο Απόστολος Παύλος ανέφερε αυτό στην επιστολή του επειδή τα χρόνια εκείνα οι Εβραίοι Χριστιανοί απαιτούσαν από τους εθνικούς που γίνονταν Χριστιανοί, όπως οι Γαλάτες, να κάνουν περιτομή. Οι Γαλάτες όπως και οι λοιποί εθνικοί διαμαρτυρήθηκαν για τούτο στον Απόστολο Παύλο, ο οποίος με την ως άνω επιστολή του θέλησε να καταδείξει ότι στον Χριστιανισμό γίνονται δεκτοί όλοι χωρίς να χρειάζεται να εγκαταλείψουν τα έθιμα τους και να υιοθετήσουν τα Ιουδαϊκά. Σε καμία περίπτωση ο Απόστολος Παύλος δεν υπονοεί με την επιστολή του αυτή την κατάργηση των εθνικών διαχωρισμών.
 Ούτως ή άλλως στην Αγία Γραφή ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ξεχώρισε την υλική – κοσμική διάσταση, στην οποία εντάσσονται οι εθνικοί διαχωρισμοί, από την πνευματική διάσταση της Δημιουργίας λέγοντας το γνωστό «τα του Καίσαρος (υλική – κοσμική διάσταση) τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ».

Ανεξαρτήτως των πιο πάνω, εμείς δεν μισούμε τους μετανάστες ούτε και οποιονδήποτε άνθρωπο. Αντιτασόμαστε, ωστόσο, στο φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης το οποίο είναι αίτιο πολλών δεινών και θυματοποιεί τόσο τους μετανάστες, τους οποίους αποκόπτει από την πατρική τους γη, δηλαδή το φυσικό τους βιοχώρο και τις ρίζες της παράδοσής τους, όσο και τις κοινωνίες υποδοχής τις οποίες καθιστά άμορφους πολτούς χωρίς συνεκτικούς δεσμούς και κοινωνική συνοχή. Προς το σκοπό αυτό, δηλαδή της διασάλευσης της φυσικής τάξης και της ανατροπής του φυσικού νόμου, τα οποία αποτελούν βασικές εκδηλώσεις της Θείας Βούλησης, οι εξουσιαστές της ανθρωπότητας προωθούν και υποθάλπουν το φαινόμενο της μετανάστευσης και το ιδεολόγημα του πολυπολιτισμού.

Εν ολίγοις ο κ. Διονυσίου και οι ομοϊδεάτες του μπορούν να καταφεύγουν σε οποιαδήποτε πηγή για να αντλήσουν επιχειρήματα για τις ιδέες τους. Όχι όμως στην Αρχαία Ελλάδα και στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Διότι η Αρχαία Ελληνική Γραμματεία προσφέρει επιχειρήματα μόνο για τα αντίθετα από αυτά που οι ίδιοι πιστεύουν. Από την Αρχαία Ελλάδα μπορεί να αντλήσει επιχειρήματα μόνο η δική μας ιδεολογία, η οποία ούτως ή άλλως δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά την αποκρυστάλλωση της αρχαίας ελληνικής σκέψης και την προσαρμογή της στα σύγχρονα κοινωνικά δεδομένα.
Οδυσσέας Διομήδους

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ.."

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2024

Η ιδεώδης πολιτεία του Πλατωνα

 

Οι απόψεις του Πλάτωνος για την ιδεώδη πολιτεία, η οποία διασφαλίζει στον πολίτη της τον άριστον βίον, εκθέτονται στον διάλογό του που τιτλοφορείται Πολιτεία.------
Με το παρόν θα εξετάσουμε το χωρίο 427c-445e από το τέταρτο βιβλίο της «Πολιτείας» και θα επιχειρήσουμε, σε πρώτη φάση, να προσδιορίσουμε τις αρετές της πόλεως και το περιεχόμενό τους.
Έπειτα θα σκιαγραφήσουμε τα μέρη της ψυχής και θα ασχοληθούμε με την παραλληλότητα των αρετών της πόλεως με αυτές της ψυχής. Τέλος, θα αναφερθούμε στην πλατωνική εικόνα της δικαιοσύνης, τόσο στην κοινωνική όσο και στην ατομική της διάσταση, σε συνδυασμό με την ευδαιμονία πόλεως και ατόμου. Η ανάπτυξη θα γίνει σε τρεις ενότητες. Θα ακολουθήσουν τα συμπεράσματα.
ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥΣ
Στον στίχο 427e10 της Πολιτείας η ιδεώδης πολιτεία ενσαρκώνει τις τέσσερις θεμελιώδεις αρετές.
Χαρακτηρίζεται από Σοφία, Ανδρεία, Σωφροσύνη και Δικαιοσύνη. Η πόλη είναι σοφή, επειδή οι άρχοντές της (οι φιλόσοφοι-βασιλείς) είναι σοφοί και την καθοδηγούν προς το Αγαθόν. Είναι επίσης ανδρεία, για τον λόγο του ότι οι φύλακες-επίκουροι είναι ανδρείοι και μπορούν να υπερασπιστούν αφενός μεν τη εδαφική της ακεραιότητα αφετέρου δε τις αξίες που προβάλλει το εκπαιδευτικό της σύστημα.
Χαρακτηρίζεται από σωφροσύνη, για το γεγονός ότι ανάμεσα στις τρεις τάξεις βασιλεύει η αρμονία, προκύπτουσα από την υποταγή της κατώτερης στις ανώτερες. Είναι ακόμη δίκαιη, επειδή το κάθε στοιχείο εκπληρώνει τη λειτουργία του δίχως να παρακωλύει την αντίστοιχη λειτουργία των άλλων.
Εξετάζοντας, τώρα, εις βάθος κάθε μία από τις παραπάνω αρετές, θα ξεκινήσουμε από την Σοφία. Στον στίχο 428b1 ο Πλάτων, διά στόματος του Σωκράτους, την αναφέρει ως το πρώτο πράγμα το οποίο διακρίνεται καθαρά αναφορικά με το αντικείμενο της συζητήσεως τους. Η Σοφία διαφαίνεται από την δυνατότητα της ορθής κρίσεως, από μέρους της πόλεως.
Αυτό φυσικά είναι απόρροια της γνώσης την οποία κατέχουν οι κεφαλές αυτής. Βεβαίως, η διευκρίνιση για τους κυβερνήτες δίδεται παρακάτω, όταν γίνεται διαχωρισμός των ειδών της γνώσης που δύναται να κατέχουν οι διάφορες τάξεις.
Έτσι, σύμφωνα με το παράδειγμα που δίδεται, η ξυλουργική γνώση δεν δύναται σε καμία των περιπτώσεων να χαρακτηριστεί σοφή.
Κατά τον ίδιο τρόπο αποκλείει από την Σοφία την κατοχή οποιασδήποτε τέχνης, για να καταλήξει στην ορθή κρίση των επικεφαλής της πολιτείας, οι οποίοι θεωρούνται ως οι καθ’ ύλην αρμόδιοι να κατέχουν την αληθινή σοφία.
Τους ονομάζει, μάλιστα, ως τέλειους φύλακες της πόλης. Οι ίδιοι αποτελούν, όπως είναι φυσικό άλλωστε, την πλέον ολιγάριθμη κοινωνική ομάδα και βάσει της γνώσεως, η οποία είναι δοσμένη από τη φύση, άρχουν στους υπολοίπους. (Στίχοι 428b1-429a7).
Συνεχίζοντας την αναδίφησή μας στις πλατωνικές αρετές της ιδανικής πολιτείας θα συναντήσουμε στον στίχο 429a8 την αναφορά του συγγραφέως στην Ανδρεία.
Εδώ βλέπουμε ότι ο μεν Σωκράτης εξακολουθεί να φιλοσοφεί, να επιχειρηματολογεί και να απευθύνει ρητορικές ερωτήσεις στον Γλαύκωνα, όπου μέσω αυτών συμπεραίνει κάποια πράγματα.  
Από την άλλη ο Γλαύκων ακούει, μετά της δεούσης προσοχής, τα λεγόμενα του Σωκράτους για τη Ανδρεία, την οποία αντιλαμβάνεται ως ένα είδος σωτηρίας.
Στο σημείο αυτό, για την καλύτερη κατανόηση της λειτουργίας της Ανδρείας, παρατίθεται μία παρομοίωση των βαφέων, των βαφών και του βαψίματος με τους στρατιώτες, καθώς και τις αντιλήψεις που τους περνούν μέσα από την εκπαίδευσή τους.
Με μία επιδέξια προσέγγιση, παρατηρούμε ότι συνδέει το άνθος, δηλαδή την λαμπρότητα, την στιλπνότητα του χρώματος, το οποίο αν χρησιμοποιηθεί στην βαφή καλά, γίνεται ανεξίτηλο και δεν αφαιρείται, με τους νέους που θα υπηρετήσουν την θητεία τους, εκπαιδευόμενοι με μουσική και γυμναστική.
Ταυτοχρόνως, οι νέοι αυτοί οπλίτες θα δέχονται τους νόμους σαν βαφή της ψυχής. Εξάλλου, ο χαρακτήρας που έχουν αποκτήσει, όπως και η ανατροφή που τους έχει δοθεί, τους κάνουν ικανούς να υπακούουν και να διαφυλάττουν την «βαφή» τους. (Στίχοι 429a8-430c6).
Μετά την Ανδρεία ακολουθεί η αναφορά του συγγραφέως, πάντα εντός του διαλογικού πλαισίου, στην Σωφροσύνη στον στίχο 430d1 . Εδώ η αρετή της σωφροσύνης εκλαμβάνεται ως ένα είδος αυτοκυριαρχίας και νομιμοφροσύνης. Η αυτοκυριαρχία συνίσταται στην χαλιναγώγηση ορισμένων απολαύσεων και επιθυμιών.
Εκείνος που θα το καταφέρει θεωρείται ανώτερος του εαυτού του. Κατά τον ίδιο τρόπο, όποιος αδυνατεί να επιβληθεί του κακού του εαυτού και κυριαρχηθεί από αυτόν θεωρείται χειρότερος και χαρακτηρίζεται ακόλαστος.
Αποδεικνύεται, επομένως, κατώτερος των περιστάσεων. Η αυτή κατάσταση λαμβάνει χώρα και στην πόλη. Θεωρείται ανώτερη του εαυτού της όταν συμβαίνει να κυριαρχεί το πλέον εκλεκτό κομμάτι της.
Οι λίγοι ικανοί έχουν την δυνατότητα να ελέγξουν, μέσω του ορθού λογισμού τον οποίο έχουν, τις επιθυμίες των πολλών, ακόμη και των πλέον ασήμαντων. Με αυτόν τον τρόπο η κοινωνία ξεπερνά τις απολαύσεις και τις επιθυμίες και ανυψώνεται σε άλλες σφαίρες.
Αναφορικά με την νομιμοφροσύνη, τούτη επιτυγχάνεται όταν τόσο οι κυβερνώντες όσο και οι κυβερνώμενοι τυγχάνουν της ιδίας γνώμης ως προς το ποιοι είναι σωστό και δίκαιο να άρχουν της πόλεως. Κατά συνέπεια, η έννοια της σωφροσύνης εκτείνεται σε όλη την πολιτεία, αποτελώντας το στοιχείο εκείνο της ομοφωνίας και της αρμονικής συνύπαρξης των τάξεων που την απαρτίζουν. (Στίχοι 430d1-432b1).
Μετά λοιπόν και την παρουσίαση της σωφροσύνης ερχόμαστε στην αρετή που απέμεινε και η οποία δεν άλλη από την Δικαιοσύνη(στίχος 432b5 ).
Είναι αλήθεια ότι το μείζον θέμα που συζητείται στην Πολιτεία είναι η δικαιοσύνη. Το αναφέρει, άλλωστε, ξεκάθαρα ο Σωκράτης στον 433a. Αποτελεί τον θεμέλιο λίθο, βάσει του οποίου θεμελιώνεται όλο το οικοδόμημα της ιδανικής Πλατωνικής Πολιτείας.
 Βασική αρχή της δικαιοσύνης, όπως την αντιλαμβάνεται ο Πλάτων, αποτελεί το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι μέσα στην πολιτεία, κάθε πολίτης και κάθε τάξη ασχολείται και εργάζεται μόνον στον τομέα του και αποκλειστικά με το αντικείμενό του.
Ο Σωκράτης την ορίζει ως την ενασχόληση κάποιου με το οικείον του, δηλαδή τη δουλειά του. Αυτό θα τον αποτρέψει με το να ασχολείται με ανάρμοστες εργασίες. Ειδικά η πολυπραγμοσύνη (434b7), ανάμεσα στις τάξεις που αποτελούν την πόλη, θεωρείται ζημιογόνος. Φθάνει δε, μέχρι του σημείου να την χαρακτηρίσει κακούργημα.
Το σκεπτικό είναι ότι ο καθένας προσφέρει αυτό που δύναται από το πόστο του, ενώ παράλληλα συνεισφέρει στην αρμονική συνύπαρξη και στην κοινωνική πρόοδο. (Στίχοι 432b5-434c6).
ellinikoarxeio
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Η ιδεώδης πολιτεία του Πλατωνα"

Παρασκευή 19 Μαΐου 2023

Ο κόσμος του Αριστοτέλη

 Εκτός από τη γνώμη του τη σχετική με τις "ιδέες" του Πλάτωνα ο Αριστοτέλης υποστηρίζει και άλλες αρχές. Δεν αποκρούει την ηδονή, αλλά προτιμά την πιο τέλεια, αυτή δηλαδή που πηγάζει από τη διάνοια. Ο σκοπός των ανθρώπινων ενεργειών, κατά τον Αριστοτέλη, είναι η ευδαιμονία, την οποία ορίζει ως ενέργεια σύμφωνη με την αρετή. Η αρετή, όταν κυριαρχεί στα πάθη και στις ορμές, τα ρυθμίζει, παίζοντας το ρόλο του μέτρου ανάμεσα στις δύο ακρότητες, δηλαδή στην υπερβολή και την έλλειψη. Έτσι π.χ. η "πραότης" είναι αρετή ως μεσότητα της οργής και της αναισθησίας, η "ανδρεία", επειδή βρίσκεται ανάμεσα στη θρασύτητα και στη δειλία, και η "αιδώς", επειδή κατέχει το μέσο της αδιαντροπιάς και της κατάπληξης, που είναι ακρότητες. Συμπλήρωμα της αρετής είναι και τα αγαθά του σώματος (δύναμη, υγεία, ομορφιά) και τα αγαθά της τύχης (πλούτος, ευγενική καταγωγή κλπ.). Σύμφωνα μ' αυτά, ευτυχισμένος είναι εκείνος που ενεργεί κατά τις επιταγές της αρετής και συγχρόνως έχει μερίδιο και στα άλλα αγαθά, τα "εκτός αγαθά", όπως τα ονομάζει.

Ο Αριστοτέλης ταλαντεύεται ανάμεσα στον ιδεαλισμό και τον υλισμό. Κάθε πράγμα, κατ' αυτόν, αποτελείται από ύλη και πνεύμα, που είναι μεταξύ τους αδιάσπαστα ενωμένα. Η ύλη είναι παθητική, είναι η δυνατότητα του πράγματος, ενώ το πνεύμα ενεργητικό, δηλ. η δύναμη που μεταβάλλει τη δυνατότητα σε πραγματικότητα.

Ο κόσμος, κατά τον Αριστοτέλη, είναι ενιαίος και αιώνιος, ενώ η οικουμένη έχει σχήμα σφαίρας με κέντρο τη Γη. Με το να δέχεται την καταγωγή των γνώσεων από τις αισθήσεις, πλησιάζει πολύ τον υλισμό. Τέλος, με την τυπική λογική, βλέπει την αντικειμενική πραγματικότητα "στατικά" και όχι μέσα στην αέναη μεταβολή και κίνησή της. Ο Αριστοτέλης ήταν ο φιλόσοφος που διετύπωσε τη θεωρία της ύπαρξης του πέμπτου στοιχείου της φύσης. Συγκεκριμένα οι Έλληνες φιλόσοφοι από την Ιωνία θεωρούσαν ότι στη φύση υπάρχουν τέσσερα στοιχεία ή ουσίες. Γη, ύδωρ, πυρ και αήρ. Ο Αριστοτέλης πρόσθεσε στην τετράδα τον αιθέρα ο οποίος θα αποτελέσει την πέμπτη ουσία την πεμπτουσία. Το στοιχείο αυτό παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες, είναι αγέννητο, αγήρατο, άφθαρτο, αΐδιο, αναυξές και αναλλοίωτο. Επιπλέον εντοπίζεται στον "άνω τόπο" όπου κατοικεί η Θεότητα.

Σχετικά με την επιλογή προκειμένων[22]
Ιδιαίτερη σημασία έχει η επιλογή προκειμένων άμεσων (αυταπόδεικτων), γνωριμοτέρων του συμπεράσματος και ουσιωδών αιτιών του. Αν πάρουμε τις έννοιες πλανήτης, ουράνιο σώμα που φωτίζει σταθερά (μη στίλβον) και κοντινό (εγγύς) ουράνιο σώμα θα μπορούσαμε να φτιάξουμε τους 2 παρακάτω συλλογισμούς:
[Σ1] Τα μη στίλβοντα ουράνια σώματα είναι εγγύς ουράνια σώματα
Οι πλανήτες είναι μη στίλβοντα ουράνια σώματα
Οι πλανήτες είναι εγγύς ουράνια σώματα
[Σ2] Τα εγγύς ουράνια σώματα είναι μη στίλβοντα ουράνια σώματα
Οι πλανήτες είναι εγγύς ουράνια σώματα
Οι πλανήτες είναι μη στίλβοντα ουράνια σώματα
Ο Σ1 είναι συλλογισμός του ότι (του γεγονότος), ενώ ο Σ2 είναι συλλογισμός του διότι (του αιτιολογημένου γεγονότος). Δηλαδή η προκείμενη «Τα εγγύς ουράνια σώματα είναι μη στίλβοντα ουράνια σώματα» είναι ορθότερη από την προκείμενη «Τα μη στίλβοντα ουράνια σώματα είναι εγγύς ουράνια σώματα», καθόσον επειδή είναι εγγύς δεν στίλβουν, και όχι επειδή δεν στίλβουν είναι εγγύς.

Σχετικά με την επιστημονική εξήγηση [23]
Σημαντικό ρόλο στην επιστημονική εξήγηση γεγονότων κατά τον Αριστοτέλη έχει η αγχίνοια (ευστροφία) ή ευστοχία στην ανακάλυψη του μέσου όρου σε άσκεπτο χρόνο (ακαριαία), π.χ. βλέποντας ότι η σελήνη έχει συνεχώς στραμμένη την ίδια φωτεινή πλευρά της προς τον ήλιο, και βάσει του ότι ο ήλιος φωτίζει, αποδίδει τη φωτεινότητα της σελήνης στο φως του ήλιου.
Τυπική διατύπωση:
Προκείμενες
Αν ένα σώμα έχει στραμμένη μια πλευρά του σε μια φωτεινή πηγή (σε ένα αντικείμενο που φωτίζει) τότε φωτίζεται δανειζόμενη το φως της φωτεινής πηγής
Η σελήνη έχει συνεχώς στραμμένη την ίδια πλευρά της Α στον ήλιο
Ο ήλιος είναι φωτεινή πηγή
Συμπέρασμα
Η πλευρά Α της σελήνης φωτίζεται δανειζόμενη το φως του ήλιου


https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%82#%CE%96%CF%89%CE%AE_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Ο κόσμος του Αριστοτέλη"

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2023

Αριστοτέλης, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία.

 

Κατά την άποψη του Αριστοτέλη, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία. (EDITH HALL)

Στην εισαγωγή των Ηθικών Ευδημείων ο Αριστοτέλης παραθέτει ένα σοφό δίστιxο που ήταν λαξευμένο σε έναν αρχαίο λίθο στο ιερό νησί της Δήλου. Σύμφωνα με αυτό, τα τρία καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι η δικαιοσύνη, η υγεία και η εκπλήρωση των επιθυμιών.

Ο Αριστοτέλης διαφωνεί κάθετα. Κατά την άποψή του, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία, που σημαίνει να βρεις έναν σκοπό για να αξιοποιήσεις τις δυνατότητές σου και να εργαστείς πάνω στη συμπεριφορά σου ώστε να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Εσύ ο ίδιος είσαι ο ηθικός παράγοντάς σου, αλλά ενεργείς σε έναν κόσμο με διασυνδέσεις, όπου οι συνεργασίες με άλλους ανθρώπους είναι πολύ σημαντικές.

Δάσκαλος του Αριστοτέλη ήταν ο Πλάτων, ο οποίος ήταν μαθητής του Σωκράτη, πού είχε πει το περιβόητο «ὁ δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ» («ζωή που δεν την εξετάζεις, δεν αξίζει να τη ζεις»). Ο Αριστοτέλης θεωρούσε κάπως σκληρά αυτά τα λόγια. Ήξερε ότι πολλοί άνθρωποι – η πλειονότητα ίσως- ζουν ενστικτωδώς και συχνά χωρίς καν να σκέφτονται, αλλά απολαμβάνουν πολλή ευτυχία, ακόμα κι αν ζουν στον «αυτόματο πιλότο». Εκείνος θα έδινε έμφαση στην πρακτική δραστηριότητα και στο μέλλον, ενώ το εναλλακτικό απόφθεγμά του θα ήταν: «Η μη προγραμματισμένη ζωή μάλλον δεν είναι απόλυτα ευτυχής».

Η αριστοτελική ηθική έθεσε το άτομο προ των ευθυνών του. Όπως διαπίστωσε ο Αβραάμ Λίνκολν, «Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο ευτυχισμένοι όσο αποφασίζουν να είναι». Αντί να εργάζεσαι στον αυτόματο πιλότο, η αριστοτελική ηθική σε τοποθετεί ως μοναδικό πιλότο σε έναν πλήρη πίνακα ελέγχου. Το σημείο αφετηρίας του ηθικού παράγοντα της αριστοτελικής ηθικής έχει κοινά στοιχεία με τον ηθικό εγωισμό που συνδέεται με τον φιλόσοφο της πρώιμης νεότερης εποχής Μπέρναρντ ντε Μάντεβιλ (1670-1733), αλλά μόνο ως εκεί. Το συγκεκριμένο σύστημα συστήνει σε κάθε άτομο να ενεργεί συνειδητά με στόχο τη μεγιστοποίηση τον προσωπικού οφέλους του.

Φανταστείτε ότι έχετε καλέσει σε τσάι δέκα γείτονές σας. Γνωρίζετε ότι δύο από αυτούς είναι χορτοφάγοι. Αλλά τα σάντουιτς για χορτοφάγους είναι τρεις φορές ακριβότερα από τα σάντουιτς με ζαμπόν. Αν αγοράσετε δύο μερίδες σάντουιτς για χορτοφάγους περιορίζοντας τα σάντουιτς με ζαμπόν, θα υπάρχει λιγότερο φαγητό συνολικά για όλους. Ο εγωιστής θα αγνοούσε τις ανάγκες όλων των άλλων και είτε θα προνοούσε είτε όχι για το φαγητό των χορτοφάγων ανάλογα με τις προσωπικές διατροφικές συνήθειες του. Αν δεν ήταν χορτοφάγος, σίγουρα δεν θα ήθελε να μειώσει τηv ποσότητα των σάντουιτς με ζαμπόν για να φροντίσει τις διαφορετικές διατροφικές επιλογές οποιουδήποτε άλλου. Αν ήταν χορτοφάγος, θα αγνοούσε τη στέρηση που θα βίωναν οι οκτώ κρεατοφάγοι με τις μικρότερες μερίδες και απλώς θα φρόντιζε να υπάρχει άφθονη χορτοφαγική τροφή για τον ίδιο και θα παράγγελνε και μια επιπλέον μερίδα ειδικά γι’ αυτόν.

Οι ωφελιμιστές, από την άλλη, προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν την ευτυχία των περισσότερων ανθρώπων εστιάζοντας στις συνέπειες των πράξεων: για τους ωφελιμιστές το αποτέλεσμα οκτώ ευτυχισμένων κρεατοφάγων υπερέχει του ταυτόχρονου προβλήματος των δύο δυστυχισμένων χορτοφάγων. Ο ωφελιμισμός καθίσταται δύσκολος όταν οι μειονότητες είναι μεγάλες: ένα τσάι με τέσσερις δυστυχισμένους χορτοφάγους, για παράδειγμα, και μόλις έξι ευτυχείς κρεατοφάγους σίγουρα δεν θα γινόταν σε εορταστικό κλίμα.

Οι οπαδοί του Ιμμάνουελ Καντ δίνουν έμφαση στα καθήκοντα και στις υποχρεώσεις, διερωτώμενοι αν θα έπρεπε να υπάρχει ένας συμπαντικός και σταθερός νόμος σχετικά με τηv αναλογία των διαφορετiκών ειδών σάντουιτς που θα έπρεπε να είναι διαθέσιμα στο τσάι.

Οι οπαδοί του πολιτισμικού σχετικισμού, από την άλλη, έχουν επιμείνει στο γεγονός ότι δεν υπάρχει συμπαντικός ηθικός νόμος. Όλοι, όπως ισχυρίζονται, ανήκουν σε μια ομάδα ή σε ομάδες που έχουν δικούς τούς εσωτερικούς νόμους και έθιμα. Σε όλο τον πλανήτη υπάρχουν πολλοί πολιτισμοί και κοινόmτες που δεν καταναλώνουν καθόλου χοιρινό˙ άλλοι δεν μπορούν να κατανοήσουν τη χορτοφαγία ή ακόμα και τις συγκεντρώσεις για τσάι.

Ο Αριστοτέλης, αντίθετα, θα συνειδητοποιούσε ότι η απόφαση σχετικά με τα σάντουιτς δεν θα μπορούσε να ληφθεί απερίσκεπτα και αβασάνιστα. Θα αφιέρωνε χρόνο για να στοχαστεί σχετικά με το πρόβλημα και να κάνει κάποιο προγραμματισμό. Θα κοίταζε πίσω από τον προγραμματισμό των εδεσμάτων για να εντοπίσει συνειδητά την πρόθεσή του – αν η πρόθεση είναι να νιώσουν και οι δέκα γείτονες ευπρόσδεκτοι και να φάνε καλά, επειδή αυτό θα έκανε τη γειτονιά καλύτερη για να ζει κάποιος εκεί, συμβάλλοντας στην ατομική και συλλογική ευτυχία, τότε η απόφασή του θα έπρεπε να μεγιστοποιεί την πιθανότητα να υλοποιηθεί η συγκεκριμένη πρόθεση. Δεν θα είχε νόημα να προσβάλει έστω και λίγους καλεσμένους. Στη συνέχεια θα συμβουλευόταν τους ενδιαφερομένους, μεταξύ αυτών τους καλεσμένους και τους υπεύθυνους για το φαγητό, για να ελέγξει τις πιθανές αντιδράσεις. Θα σκεφτόταν συναντήσεις για τσάι που είχε οργανώσει ή στις οποίες είχε παραστεί στο παρελθόν, θα εξέταζε τα προηγούμενα δεδομένα και πιθανότατα θα ανακάλυπτε μια λύση για το πρόβλημα ρίχνοντας μια ματιά στην ιστορία των συναντήσεων για τσάι – για παράδειγμα, θα σέρβιρε γλυκά χωρίς γαλακτοκομικά που θα άρεσαν σε όλους αντί για τα διχαστικά σάντουιτς. Επίσης, θα φρόντιζε να απολαύσει και ο ίδιος προσωπικά τα γλυκά που θα επέλεγε, γιατί η περιττή αυταπάρνηση δεν έχει θέση στη φιλοσοφία του, η οποία προβλέπει τον σεβασμό τόσο προς τον εαυτό μας όσο και προς τους άλλους.

Η βασική προϋπόθεση της αντίληψης του Αριστοτέλη περί ευτυχίας είναι υπέροχα απλή και δημοκρατική: όλοι μπορούν να αποφασίσουν να είναι ευτυχισμένοι. Έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα οι σωστές πράξεις εδραιώνονται ως συνήθεια κι έτσι νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας˙ η επακόλουθη κατάσταση του νου είναι η ευδαιμονία, που είναι και η λέξη την οποία χρησιμοποιεί ο Αριστοτέλης για την ευτυχία.

Edith Hall

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ – Η ΑΡΧΑΙΑ ΣΟΦΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΖΩΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ " Αριστοτέλης, ο απώτερος σκοπός της ανθρώπινης ζωής είναι απλώς η ευτυχία."

Δευτέρα 4 Μαΐου 2020

Πας μη Ελλην βαρβαρος.

 Πας μη Ελλην βαρβαρος .....είναι η προταση που υποστηριζαν σθεναρα οι Ελληνες τοτε και που σημερα επισης χρησιμοποιουν διαφοροι.---Οι Ελληνες ειχαν προσδιορισει τις διαφορες που ειχαν με τους βαρβαρους και γι’αυτό ηταν στην ευτυχη θεση να αισθανονται ανωτεροι από αυτους και να εγκαθιδρυουν ακομα πιο ριζικα την κοσμοθεαση που τους εκανε ξεχωριστους και για την οποια διναν ευκολα την ζωη τους.
Το θεμα είναι όμως ότι σημερα ελαχιστοι είναι αυτοι που αν ρωτηθουν ποιες είναι οι διαφορες των Ελληνων από τους βαρβαρους θα μπορουσαν να απαντησουν.
Εκει ακριβως βρισκουν ευκαιρια οι κακοβουλοι να επιρρεασουν με τις θεωρειες τους περι ισοτητας πολιτισμων πως οι Ελληνες δεν ειχαν καμια διαφορα από τους αλλους.
Σ’αυτό το μεγαλο θεμα λοιπον θα προσπαθησω να δωσω μια περιεκτικη παραθεση πληροφοριων ετσι ώστε να διαφωτιστει η αληθεια.
Οι Ελληνες, ειχαν εξισωσει την ελληνικη φτωχεια με την ελευθερια και την ανδρεια,ενώ την αφθονια της Ανατολης την ειχαν ταυτισει με την δουλεια και την παρακμη.

Ο ποιητης Φωκυλιδης εγραψε: «Μια πολη χτισμενη ακομα και σε σκοπελο,αν εχει νομο και ταξη,είναι καλυτερη από την αφρονα Νινευι.».Για τους Ελληνες ,που ποτε μονοι τος δεν επιδιωξαν να ενωσουν την δικη τους χωρα σε ενιαιο κρατος,η δημιουργια μιας συνομοσπονδιας της ηπειρου που ειχαν δημιουργησει οι Αχαιμενιδες(Περσες),ηταν ένα φασμα ανθρωπων και αφθονιας πηγων που ηταν αδιανοητη για τους Ελληνες.
Υπηρχε πληρης πολιτισμικη αντιθεση με τον περσικο αυταρχισμο στους τομεις της πολιτικης,στρατιωτικης πρακτικης,οικονομιας και γενικοτερα κοινωνικης ζωης.
Τεκμηριο βαρβαροτητας είναι επισης η Βασιλεια.
Στην Σπαρτη,παρ’ολο που η εννοια βασιλιας δεν εχει την υποσταση που ισχυει αντικειμενικα(διοτι η μονη εξουσια που ειχε στην Σπαρτη ο βασιλιας ηταν η στρατιωτικη αρχηγεια,καποιες θρησκευτικες υποχρωσεις και η αποδοση του δευτερου γευματος του στον καλυτερο οπλιτη της ημερας),δεν ανεχτηκαν να εχουν μοναρχια οι Λακεδαιμονιοι,αλλα ενδεικτικα μοιρασαν την «εξουσια» ακριβως γιατι δεν είναι Ελληνικη σταση η αναθεση της απολυτης εξουσιας σε ένα ατομο.Αντιθετα,στους βαρβαρους,ο απολυτος ελενχος εκατομμυριων ανθρωπων βρισκονται στα χερια ελαχιστων,που μαλιστα δεν είναι στην θεση που είναι αξιοκρατικα αλλα λογω συγγενικης διαδοχης!Ο βασιλιας και η ολιγαριθμη αυλη του επεβλεπαν τον γραφειοκρατικο μηχανισμο και το ιερατειο,που ευδοκιμουσε και πλουτιζε από τους περιφερειακους φορους.ΜΗΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ?
ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΔΕΝ ΣΚΕΥΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΑΤΤΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ?
ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΑΚΟΜΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ Ο,ΤΙ ΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΤΟΤΕ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ¨ΕΛΛΗΝΕΣ¨ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ!ΝΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΑΝ ΟΙ ¨ΔΥΝΑΤΟΙ¨..
Στην Περσια των Αχαιμενιδων δεν υπηρχε η αφηρημενη ουτε η νομικη εννοια της Ελευθεριας.Ο βασιλιας ηταν θεος και η γονυκλισια ηταν υποχρεωτικη για ολους τους υπηκοους και ξενους.Σ’αυτή την συνηθεια να λατρευονται οι ανθρωποι ως Θεοι ειδε ο Αριστοτελης την ειδοποιο διαφορα μεταξυ Ανατολης και των Ελληνικων εννοιων της ατομικοτητας,της πολιτικης και της θρησκειας.
Ουκ ειθισται της ελλησι προσκυνεειν ελεγαν..
Στην Ελλαδα σχεδον ολοι οι πολιτικοι αρχηγοι προκρινονταν δια ψηφοφοριας και εκλεγονταν κάθε χρονο.Ο Σολων στους νομους του ελεγε ξεκαθαρα πως καμια εξουσια δεν πρπει να παρεχεται για πανω από έναν χρονο!Το μεγαλυτερο καθηκον ολων ηταν η επαγρυπνισης εναντι δημιουργιας ενός τυρρανικου πολιτευματος.Ακομα και οι δουλοι στις Ελληνικες πολεις προστατευονταν δια νομου από αυθαιρετη τιμωρια και τον φονο.Ολα αυτά αποτελουν ουσιαστικες διαφορες στην αντιληψη περι προσωπικης ελευθεριας με τους βαρβαρους.
Σε αντιθεση με τους βαρβαρους,δεν υπαρχει ουτε μια σημαντικη μαχη του Ελληνικου κοσμου που να μην σκοτωθηκαν Ελληνες στρατηγοι μαζι με το στρατευμα τους,την στιγμη που ο Περσης βασιλιας παρακολουθουσε την εκβαση μιας μαχης από αποσταση και δινιντας εντολη για περισσοτερο μαστιγωμα στους δουλους που πολεμουσαν.Δεν υπηρχε ουτε ενας στρατηγος στους Ελληνες που να μην υποκειντο σε κριση και αξιολογιση από τους πολιτες και που ολοι τους καποια στιγμη υποβληθησαν σε σκληρο προστιμο η’ ακομα και  θανατο.Θεμιστοκλης,Μιλτιαδης,Παυσανιας,Περικλης,Αλκιβιαδης,Βρασιδας,Πελοπιδας και πολλοι αλλοι ειτε εξοστρακιστηκαν,ειτε πληρωσαν τεραστια προστιμα,ειτε τους επιβληθηκε θανατικη ποινη!Και ολοι τους ποτε για κατηγορια δειλιας η’ ανικανοτητας αλλαελλειπης φροντιδας για τους αντρες τους!
Στους Ελληνες ειχαμε την υπαρξη τριων κοινωνικων ταξεων,οπου οι πλουσιοι(οι οποιοι δεν ειχαν τεραστια διαφορα από τους υπολοιπους)ηταν αναγκασμενοι με μεγαλη συνεισφορα σε δημοσια και κοινωνικα εργα.

Υπηρχε στους Ελληνες μια συνολικη σταση συναινετικης διακυβερνησης σχετικα με την ιδιοκτησια της γης.Οι ιδιοκτησιες ηταν σε μεγαλο βαθμο ισομετρες.Ενα παραδειγμα είναι πως στην Αθηνα των κλασσικων χρονων δεν εχουμε ουτε μια ιδιοκτησια μεγαλυτερη από τετρακοσια στρεμματα,ενώ στην Ασια οι ιδιοκτησιες των ¨ευγενων¨ξεπερνουσε τις πολλες χιλιαδες στρεμματα και μαλιστα οι καλυτερες γαιες βρισκονταν τις περισσοτερες φορες υπο τον αμεσο ελενχο των ιερεων!
Ως συνεπεια αυτου μπορουμε να κατανοησουμε ευκολα ότι όταν υπηρχει κοντινη οικονομικη αποσταση ο καθενας πολεμα ισοδυναμα για το σπιτι του και ως αποτελεσμα εχουμε τα πολεμικα θαυματα των Ελληνων στους περσικους πολεμους.
Κανενας Ελληνας δεν θα εκτελουσε μια ποινη αυθαιρετα χωρις να εχει προηγηθει ΔΙΚΗ,την στιγμη που λιγα χιλιομετρα ανατολικοτερα,οι αποκεφαλισμοι οσων δεν αρεσαν στον βασιλια ειχε καταντησει εθιμοτυπικη διαδικασια και το επιπεδο νοησης ηταν τετοιο που εδιναν εντολη να μαστιγωνουν την θαλασσα όταν εχει κυμα για να συμμορφωθει.Το συγκεκριμενο παραδειγμα εγινε και με τον Ξερξη λιγο πριν την Ναυμαχια της Σαλαμινας!

Απορω με καποιους που λεγαν όταν ειχε βγει η ταινια 300 ότι τους παρουσιαζει απολιτιστους τους Περσες ενώ εχουν σημαντικο πολιτισμο.Θελω να πιστευω ότι ηταν αδαης…(Η ταινια σε μεγαλο ποσοστο ορθα τονιζει την πολιτιστικη ανυπαρξια των βαρβαρων και τον φωτεινο πολιτισμο των Ελληνων που είναι ερωτευμενοι με την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!)
Δεν συζητω για την θρησκευτικη αντιληψη.

Το μονο που θα αναφερω είναι πως ο θρησκευτικος φανατισμος και η μισαλλαδοξια ηταν θεσεις πους ισως να μην μπορουσε να τις κατανοησει ενας Ελληνας.Στους βαρβαρους τα παντα περιερχονταν σε θρησκευτικο ελενχο την στιγμη που στην Ελλαδα κάθε πολις ειχε και τους δικους της Θεους.(Κοντα σε εννια χιλιαδες Θεους περιλαμβανει η Ελληνικη μυθολογια..)Βασικα,ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ!!
Προιον της ελευθεριακης αντιληψης των Ελληνων είναι οι γενναιοι πολεμιστες.Οπως αναφερει ο Ηροδοτος(Ε,78) «Όταν οι Αθηναιοι αποτιναξαν την τυρρανια από πανω τους,εγιναν υπεροχοι πολεμιστες διοτι ο καθενας πλεον δεν πολεμουσε για την περιουσια καποιου αλλου αλλα για το δικο του οφελος.»Επισης όταν ρωτηθηκαν οι Σπαρτιατες πρεσβευτες για ποιο λογο οι Ελληνες δεν δεχθηκαν να συνθηκολογησουν απαντησαν πως η αιτια είναι η ελευθερια.Συγκεκριμενα, «Υδαρνη,η συμβουλη που μας δινεις δειχνει πως δεν καταλαβαινεις τι σημαινει ελευθερια αλλα μονο τι σημαινει δουλεια.Αν γνωριζες την ελευθερια θα μας συμβουλευες να την υπερασπιστουμε όχι μονο με τα δορατα αλλα και με τσεκουρια..»(Ηροδ.Ζ,135)Η ηθικη συνιστωσα είναι πασιφανης,οι ελευθεροι πολιτες είναι καλυτεροι πολεμιστες αφου πολεμανε για τους ιδιους,τις οικογενειες τους και για τις περιουσιες τους.Τρεφουμε τοση αγαπη για την ελευθερια λεγουν οι Αθηναιοι στον Περση διαμεσολαβητη που θα την υπερασπισθουμε με κάθε δυνατο μεσο.(Ηροδ.Η,123)
Η προσηλωση των Ελληνων στην Ελευθερια είναι σχεδον θρησκευτικη.Ο Αριστοτελης λεει: «Οι πολιτες θεωρουν μεγαλη ντροπη την εγκαταλειψη της μαχης και πολύ προτιμοτερο τον θανατο από μια τετοια σωτηρια ..»(Ηθ.Νικομαχεια Γ,1116).Η ελευθερια που επινοησαν οι Ελληνες εξασφαλιζει το δικαιωμα σε κάθε πολιτη να συναιταιριζεται,να εκλεγει αντιπροσωπους,να εχει ιδιοκτησια,να αποκτα περιουσια και να μην διωκεται η’ τιμωρηται χωρις δικη.

Ακριβως τα αντιθετα ισχυουν στους βαρβαρους ακομη και σημερα και παρα ταυτα πολλοι μιλανε για ισοτητα πολιτισμων!!Ακομη και τα απολυταρχικα πολιτευματα της δυσης,ποτε δεν εφθασαν τον βαθμο ελενχου της Ανατολης.
Η ελευθερια αποδυκνυεται μεγιστο στρατιωτικο οπλο αφου ανεβαζει το ηθικο του στρατου και εμπνεει θαρρος και εμπιστοσυνη και στον τελευταιο στρατιωτη.Οι Ελληνες οπλιτες εξεφραζαν ελευθερα τις ανησυχιες τους την στιγμη που ο Περσης βασιλιας αποκεφαλιζε μαζικα ανθρωπους που θεωρουσε ότι τον απογοητευαν.Οι ελευθεροι ανθρωποι πολεμανε καλυτερα όταν γνωριζουν πως ειχαν την ελευθερια να επιλεξουν τις συνθηκες τους ενδεχομενου θανατου τους.Πριν από την μαχη των Πλαταιων,η Ελληνικη συμμαχια ζητησε από κάθε στρατιωτη να δωσει τον ακολουθο ορκο: «Δεν θα θεωρησω πιο σημαντικη την ζωη μου από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»(Διοδ.ΙΑ,32 2)
Όχι μονο πιστευαν οι αρχαιοι Ελληνες ότι η μαχη εναντιον των βαρβαρων δοθηκε στο ονομα της ελευθεριας εναντιον της στυγερης σλαβιας,αλλα κατά καποιο τροπο ότι αυτή ακριβως η ελευθερια αποτελουσε την βαση του μαχητικου φρονηματος που θα απεκρουε κάθε ανωτερο σε ισχυ και πλουτο εισβολεα.
Η υπερμετρη λοιπον προσκολληση των Ελληνων στην ΕΛευθερια είναι αυτή που τους εδωσε την δυναμη της επιβολης εναντι των μισαλλοδοξων βαρβαρων και δημιουργησαν τον Δυτικο πολιτισμο της Ελευθεριας.Και με μια μικρη διαθεση αναμειξης παραφυλολογιας,παραθετω μια εικονα που δημοσιευσαν οι Αμερικανοι ενός μερους από τα συντριμμια του Α.Τ.Ι.Α. που επεσε στο Ροσγουελ.Αναγραφεται μια λεξη η οποια δεν είναι ουτε αμερικανικη,ουτε γαλλικη ουτε κατι άλλο.(παρ’ολο που αν ηταν φτιαχτο οι αμερικανοι θα πρεπε να αναγραψουν κατι αμερικανικο..)Δειτε την εικονα και η υπολοιπη ενασχοληση και αναζητηση εναποκειται στην διαθεση σας..(Αλλωστε το ιστολογιο αυτό δεν μπαινει σε αυτα τα μονοπατια του ¨ανεξηγητου¨..)

http://toksipnitiri.blogspot.com/2010/07/blog-post_3932.html

Ο όρος Βάρβαροι είναι ονομασία που χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους Αρχαίους Έλληνες και αργότερα απο τους Μεσσαιωνικούς Έλληνες ως εθνογραφική ή γεωγραφική ένδειξη, με την οποία, μέχρι τον 5ο π.Χ. αιώνα, χαρακτήριζαν όλους εκείνους που δεν ήταν Έλληνες, τους αλλοδαπούς. Καταδεικνύει ένα λαό με έντονο το αίσθημα της διαφορετικότητάς του από τους μη ανήκωντες σε αυτόν. Ανάλογη χρήση έχει η λέξη γκουγίμ (=εθνικοί) από τους Εβραίους.
Η ετυμολογία της δηλώνει αυτόν που λέει «βαρ-βαρ», αυτόν δηλαδή που για τους Έλληνες μιλάει ακατάληπτα, ακατανόητα.
Από τον 5ο αιώνα και μετά, η λέξη άρχισε να χρησιμοποιείται και με χαρακτήρα μειωτικό έναντι όλων εκείνων που δεν ήταν Έλληνες, αποκτώντας πλέον μία σειρά από σημασίες, και μπορούσε να σημαίνει κατά περίπτωση, τον διανοητικά κατώτερο, τον κτηνώδη, τον άνθρωπο που ρέπει προς την υποταγή. Άλλωστε, ο Ισοκράτης προτρέπει το Φίλιππο να κυριεύσει τους βαρβάρους του Βορρά, που εκ φύσεως είναι δουλικά γένη, ενώ ο Αριστοτέλης λέει πως οι Έλληνες είναι πλασμένοι να άρχουν και οι Ασιάτες να άρχονται.
Στη γνωστή έκφραση «πας μη Έλλην βάρβαρος», περικλείεται και η εθνική υπερηφάνεια των Ελλήνων για τα διανοητικά τους επιτεύγματα. Μια υπερηφάνεια που συνήθιζε να υπογραμμίζει και ο Μέγας Αλέξανδρος κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του. Με την αναθηματική επιγραφή «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων», έστειλε στην Αθήνα 300 περσικές πανοπλίες παρουσιάζοντας τη νίκη του Γρανικού, ως νίκη του πανελληνίου εναντίον των βαρβάρων. Την έκφραση τη συναντάμε και στη μεσαιωνική ελληνική γραμματεία. Στο ιστορικό πόνημα της Αλεξιάδος, η Άννα Κομνηνή χαρακτηρίζει τους μη ελληνόφωνους (Λατίνους, Άραβες, κ.τ.λ.) ως βαρβάρους. Η χρήση είναι περισσότερο από λόγιος αττικισμός, καθώς απαντάται και σε πολλά άλλα κέίμενα της εποχής και μεταγενέστερα.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Έλληνες χαρακτήριζαν και τη ζωή έξω από την πόλη-κράτος ως ημιβάρβαρη, εννοώντας ότι στα χωριά έλειπε η συγκεντρωτική και συντονισμένη πολιτική ζωή που ήταν απαραίτητη για μια ευτυχισμένη και ορθολογική ύπαρξη.
Η σημερινή έννοια της λέξης βάρβαρος ως απολίτιστος αντί ως μη-Έλληνας/Ρωμιός προέκυψε στον ελληνόφωνο κόσμο αργότερα, ως αντιδάνειο από την έννοια που είχε αποκτήσει η λέξη στη Δύση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Πας μη Ελλην βαρβαρος."

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019

Στην κορυφή βρέθηκε η Οδύσσεια του Ομήρου

H «Οδύσσεια» του Ομήρου ανακηρύχθηκε ως «η κορυφαία ιστορία που διαμόρφωσε τον κόσμο»

Το αριστούργημα του επικού ποιητή βρέθηκε στην πρώτη θέση της λίστας του BBC σχετικά με τα έργα που στιγμάτισαν την ιστορία της ανθρωπότητας, διαμορφώνοντας κοσμοθεωρίες.
Η «Οδύσσεια του Ομήρου, το δεύτερο κατά σειρά έπος που δημιουργήθηκε στις απαρχές της ανθρώπινης ενασχόλησης με την συγγραφή κειμένων, ανακηρύχθηκε ως η κορυφαία ιστορία που διαμόρφωσε τον κόσμο, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στην σχετική λίστα του BBC Culture.

Τον περασμένο Απρίλιο, το BBC Culture ζήτησε από δεκάδες ειδικούς ανά τον κόσμο να δημιουργήσουν την κορυφαία πεντάδα σχετικά με τις ιστορίες που συνέβαλαν στην ανάπτυξη και την εξέλιξη της παγκόμσιας κουλτούρας και σκέψης.
Έτσι τουλάχιστον 108 συγγραφείς, δημοσιογράφοι, πανεπιστημικοί, κριτικοί και μεταφραστές από 35 κράτη, επέλεξαν τα βιβλία, τα μυθιστορήματα, τα ποιήματα και τα θεατρικά έργα που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.
Στην κορυφή βρέθηκε η Οδύσσεια του Ομήρου και ακολουθεί στη δεύτερη θέση η «Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά», ενώ η πρώτη δεκάδα κλείνει με το έτερο αριστούργημα του Ομήρου, την Ιλιάδα.
Αναλυτικά η πρώτη δεκάδα, που συμπεριλαμβάνει μοναδικά αριστουργήματα της ανθρώπινης έμπνευσης
1. Οδύσσεια (Όμηρος, 8ος αιώνας πΧ)
2. Η Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά (Χάριετ Μπίτσερ Στόου, 1852)
3. Φρανκενστάιν (Μαίρη Σέλεϊ, 1818)
4. 1984 (Τζορτζ Όργουελ, 1949)
5. Τα πάντα γίνονται κομμάτια (Τσινούα Ατσέμπε, 1958)
6. Χίλιες και Μία Νύχτες (πολλαπλοί συγγραφείς, 8ος- 18ος αιώνας)
7. Δον Κιχώτης (Μιχαήλ Θερβάντες, 1605-1615)
8. Άμλετ (Σαίξπηρ, 1603)
9. 100 Χρόνια Μοναξιά (Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, 1967)
10. Ιλιάδα (Όμηρος, 8ος αιώνας πΧ).
ΠΗΓΗ ellaniapili.blogspot.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "Στην κορυφή βρέθηκε η Οδύσσεια του Ομήρου"

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2017

ΠΕΡΙ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΝΩΜΙΚΑ

Αρχαία Γνωμικά  ---
Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς. Και τους μεν θεούς έδειξε, τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε, τους δε ελευθέρους.


άρεσε σε 8
Άνδρες πόλις και ού τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί.
μτφρ: η πόλη [και η δύναμή της] είναι οι άντρες και όχι τα τείχη ούτε τα άδεια πλοία

άρεσε σε 7
Τα περί τας μάχας εκβαίνοντα παράλογα.

Πολύβιος, 203-120 π.Χ., Αρχαίος ιστορικός

Μέγα το της θαλάσσης κράτος.

(Είναι και στο θυρεό του Πολεμικού Ναυτικού)
άρεσε σε 5
Πόλεμος γαρ σχολείον αρετής εστί


άρεσε σε 5
Δια την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται.
μτφρ: όλοι οι πόλεμοι γίνονται για την απόκτηση υλικών αγαθών

άρεσε σε 14
Ειρήνη ανά γην κουροτρόφος.
μτφρ: η ειρήνη τρέφει γιους στον κόσμο

Πόλεμος ένδοξος, ειρήνης αισχράς αιρετώτερος.


άρεσε σε 4
Έστιν ο πόλεμος ουχ όπλων το πλέον, αλλά δαπάνης.
απόδοση: το πλεονέκτημα στον πόλεμο δεν το δίνουν τα όπλα αλλά τα χρήματα που δαπανώνται

άρεσε σε 3
Ποθεινόν εστι υγίεια νοσούσι καί πολεμουμένοις ειρήνη.
μτφρ: Λαχταρούν την υγεία αυτοί που είναι άρρωστοι, και αυτοί που πολεμούν την ειρήνη.

άρεσε σε 1
Επιγράμματα
Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν.


Λατινικά Ρητά
Inter arma silent leges
μτφρ: ανάμεσα στα όπλα (δηλ. στον πόλεμο) οι νόμοι σιγούν

άρεσε σε 1
Ultima ratio regum.
μτφρ: το υπέρτατο επιχείρημα των βασιλέων
χαραγμένο στα κανόνια του Μ. Φρειδερίκου της Πρωσίας

Si vis pacem para bellum
μτφρ: αν θες ειρήνη να ετοιμάζεσαι για πόλεμο

Dulce bellum inexpertis
μτφρ: γλυκύς φαίνεται ο πόλεμος σ’ αυτούς που δεν έχουν πείρα (από πόλεμο)
πρόκειται για μετάφραση στίχου του Πίνδαρου
Cedant arma togae.
μτφρ: ας υποκύψουν τα άρματα [οι στρατιωτικοί] στην τήβεννο [στην πολιτική εξουσία]

Ιστορικές φράσεις
Μην ανοίξετε πυρ πριν δείτε το ασπράδι των ματιών τους.

(στη μάχη του Bunker Hill [1775]. Επαναλήφθηκε από τον Andrew Jackson στη μάχη της Ν.Ορλεάνης)
Η Γαλλία έχασε μια μάχη αλλά η Γαλλία δεν έχασε τον πόλεμο!

(Σε ραδιοφωνικό μήνυμα μετά την ήττα της Γαλλίας το 1940 στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο)
Alors, c’ est la guerre!
μτφρ: Ώστε λοιπόν, πόλεμος!
(Η απάντησή του στον ιταλό πρεσβευτή. Η πραγματική διατύπωση του ΟΧΙ)
άρεσε σε 4
Ποτέ τόσο λίγοι δεν έκαναν τόσα πολλά για τόσους πολλούς.

(Δήλωση του μετά τη νίκη στη "Μάχη της Αγγλίας", την απόκρουση των επιθέσεων της Λουφτβάφε, το 1940)
άρεσε σε 2
Αφορισμοί
Η τρομοκρατία είναι ο πόλεμος των φτωχών και ο πόλεμος είναι η τρομοκρατία των πλούσιων.


άρεσε σε 4
Ο σκοπός του πολέμου δεν είναι να πεθάνεις για την πατρίδα σου, αλλά να κάνεις το άλλο καθίκι να πεθάνει για τη δική του.


άρεσε σε 1
Ο πόλεμος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευθούμε στους στρατιωτικούς.


Οι στρατιώτες είναι η τροφή των κανονιών.


άρεσε σε 1
Και η πιο μικρή γνώση της ιστορίας δείχνει, ότι οι ισχυρές δημοκρατίες ήταν τα πιο πολεμοχαρή και αδίστακτα έθνη.


άρεσε σε 1
Πριν από την τηλεόραση, δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Μετά την τηλεόραση, κανένας.

Διαφήμιση του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου ABC

Ο πόλεμος είναι η σύγκρουση μεταξύ δύο κλεφτών, που είναι πολύ δειλοί για να καβγαδίσουν μόνοι τους.


Πόλεμος όλων εναντίον όλων
bellum omnium contra omnes
(φράση για να περιγράψει αυτό που συμβαίνει στη φύση)
άρεσε σε 2
Ο πόλεμος είναι όπως η αγάπη: πάντα βρίσκει έναν τρόπο.


άρεσε σε 2
Τον πόλεμο δεν πρέπει ούτε να τον φοβόμαστε ούτε να τον προκαλούμε.


Οι πόλεμοι συνήθως αρχίζουν δέκα χρόνια πριν πέσει ο πρώτος πυροβολισμός.

K. K. V. Casey

άρεσε σε 1
Σε όλους τους πολέμους, από τον Τρωικό μέχρι σήμερα, το κυριότερο κίνητρο υπήρξε η κλοπή, η αρπαγή, η λεηλασία.


άρεσε σε 3
Είτε ο πόλεμος είναι άχρηστος πια είτε ο άνθρωπος.


άρεσε σε 1
Ο πόλεμος είναι μια σειρά από καταστροφές που έχουν σαν αποτέλεσμα μια νίκη.


άρεσε σε 2
Δεν μπορεί να κάνεις αυτού του είδους τον πόλεμο. Δεν υπάρχουν αρκετές μπουλντόζες για να ξύσουν τα πτώματα από τους δρόμους.

(σχετικά με το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου)
Κάθε πόλεμος, όταν πλησιάζει, παρουσιάζεται σαν μια αναπόφευκτη πράξη αυτοάμυνας απέναντι σε ένα μανιακό δολοφόνο.


Μόνο ένα νοσοκομείο δείχνει τι είναι ο πόλεμος.


Η εθνική βιομηχανία της Πρωσίας είναι ο πόλεμος.


Οι πόλεμοι συνήθως έχουν σαν αποτέλεσμα την επιτάχυνση της διαδικασίας της ιστορίας.

Pieter Geyl, 1887-1966, Ολλανδός ιστορικός

Δεν υπάρχουν πενήντα τρόποι για να κάνουμε πόλεμο. Υπάρχει μόνο ένας: ο βρώμικος.


Όταν οι πλούσιοι κάνουν πόλεμο, είναι οι φτωχοί που πεθαίνουν.


άρεσε σε 4
Κανείς δεν πρέπει να αρχίζει έναν πόλεμο αν δεν έχει ξεκαθαρίσει τους στόχους του: τι επιδιώκει με τον πόλεμο, πώς θα τον διεξάγει και τι θα κάνει αν τον κερδίσει. Κυρίως, δεν πρέπει να ξεκινήσει έναν πόλεμο αν δεν είναι βέβαιος ότι θα τον κερδίσει.


Δεν υπάρχει μέση οδός στον πόλεμο.


άρεσε σε 3
Ο πιο σίγουρος τρόπος να τελειώσεις έναν πόλεμο είναι να ηττηθείς.


άρεσε σε 1
Υπάρχουν δίκαιοι πόλεμοι. Δεν υπάρχουν δίκαιοι στρατοί.


Δεν πρέπει ποτέ να αφήνει κανείς να συνεχίζεται μια ανωμαλία για να αποφύγει έναν πόλεμο, γιατί δεν τον αποφεύγει, αλλά μόνο αλλάζουν οι συνθήκες προς όφελος των αντιπάλων του.


άρεσε σε 3
Πώς μπορείς να κάνεις πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, όταν ο ίδιος ο πόλεμος είναι τρομοκρατία;


Ο πόλεμος είναι η μόνη υγιεινή του κόσμου.


άρεσε σε 1
Αυτό που είναι αποτρόπαιο στον πόλεμο είναι ότι στερεί από τον άνθρωπο το δικό του προσωπικό αγώνα.


Στον πόλεμο, τα τρία τέταρτα έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα και τις προσωπικές σχέσεις. Η ισορροπία δυνάμεων και εφοδίων μετράνε μόνο για το υπόλοιπο ένα τέταρτο.


άρεσε σε 1
Όλοι οι θεοί είναι νεκροί, εκτός από το θεό του πολέμου.


άρεσε σε 3
Μόνο οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου.

(Φράση που έγινε δημοφιλής στην Αμερική, όταν τη χρησιμοποίησε ο στρατηγός McArthur. Αποδίδεται λανθασμένα και στον Πλάτωνα)
Είτε η ανθρωπότητα θα τελειώσει τους πολέμους είτε οι πόλεμοι θα αποτελειώσουν την ανθρωπότητα.


άρεσε σε 2
Πριν τον πόλεμο, η στρατιωτική επιστήμη μοιάζει με πραγματική επιστήμη, σαν την αστρονομία. Μετά τον πόλεμο μοιάζει περισσότερο με αστρολογία.


Ο πόλεμος δεν διευθετεί τίποτα.


Μια αυτοκρατορία που δημιουργήθηκε με πόλεμο, πρέπει να διατηρηθεί με πόλεμο.


άρεσε σε 1
Η ηρωική ποίηση γοητεύει αυτούς που δεν πάνε στον πόλεμο, και ακόμα περισσότερο αυτούς που ο πόλεμος τους κάνει τρομακτικά πλούσιους.


άρεσε σε 1
Μετά από κάθε πόλεμο κάποιος πρέπει να αναλάβει το συγύρισμα.


άρεσε σε 1
Η βία και η απάτη είναι, στον πόλεμο, οι δύο βασικές αρετές.


άρεσε σε 2
Όλος ο πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση.


άρεσε σε 1
Ο πόλεμος εναντίον μια ξένης χώρας συμβαίνει μόνο όταν οι τάξεις με το χρήμα εκτιμούν ότι θα βγάλουν κέρδος από αυτόν.


άρεσε σε 1
Στον πόλεμο, οι πιο σύγχρονες λεπτότητες της επιστήμης είναι συνδεδεμένες με τις σκληρότητες της λίθινης εποχής.


άρεσε σε 2
Η πρώτη απώλεια όταν έρχεται ο πόλεμος είναι η αλήθεια.


άρεσε σε 1
Μ’ αρέσει ο πόλεμος, οι ευθύνες, η έξαψη. Η ειρήνη θα είναι κόλαση για μένα.


άρεσε σε 2
Πόλεμος είναι όταν αλληλοσκοτώνονται άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, επειδή κάποιοι άλλοι, που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους, δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν.


άρεσε σε 2
Δεν υπάρχει δόξα στον πόλεμο που να αξίζει το αίμα που κοστίζει.


άρεσε σε 3
Ο προληπτικός πόλεμος είναι σαν να αυτοκτονείς επειδή φοβάσαι το θάνατο.


άρεσε σε 1
Ο κόσμος είναι αρκετά γεμάτος με πληγές και ατυχίες, και χωρίς τον πόλεμο να τις πολλαπλασιάζει.


Χρειάζονται 15000 απώλειες για να εκπαιδευτεί ένας αρχιστράτηγος.


άρεσε σε 1
Απαγορεύεται να σκοτώνεις. Γι’ αυτό, όλοι οι δολοφόνοι τιμωρούνται, εκτός αν σκοτώνουν σε μεγάλους αριθμούς και υπό τον ήχο σαλπίγγων.


άρεσε σε 2
Οι ηγέτες που θέλουν να ξεκινήσουν έναν πόλεμο ξέρουν πολύ καλά ότι πρώτα πρέπει να παρουσιάσουν ή να επινοήσουν ένα πρώτο θύμα.


Η υποχρεωτική στρατολόγηση είναι λευκοί που στέλνουν μαύρους να πολεμήσουν κίτρινους για να προστατέψουν την πατρίδα που έκλεψαν από τους κόκκινους.

Gerome Gragni & James Rado, από το μιούζικαλ Hair
(αναφέρεται στο Βιετνάμ)
Ο πόλεμος δεν είναι περιπέτεια. Είναι αρρώστεια. Είναι σαν τον τύφο.


Όλη η πολεμική προπαγάνδα, οι κραυγές και τα ψέματα και το μίσος, έρχονται, όλα ανεξαιρέτως, από ανθρώπους που δεν πολεμούν.


Βρίσκω τον πόλεμο αποκρουστικό αλλά αυτοί που τον εγκωμιάζουν χωρίς να συμμετέχουν σ’ αυτόν, είναι ακόμα περισσότερο.


Ο πόλεμος ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις και την ενεργητικότητα του ανθρώπου προσδίδοντας αίσθηση ανωτερότητας σε όσους έχουν το κουράγιο να τον ξεκινήσουν.


Αυτοί που στον πόλεμο επιδιώκουν με κάθε τρόπο να σώσουν τη ζωή τους, αυτοί πεθαίνουν συνήθως άνανδρα και άδοξα.


άρεσε σε 1
Είμαι βέβαιος πως αν οι μητέρες από διάφορα έθνη μπορούσαν να βρεθούν όλες μαζί, δεν θα υπήρχαν πια πόλεμοι.


Ο πόλεμος δεν είναι τόσο επαχθής όσο η υποδούλωση.


Ο πόλεμος είναι η επαγγελματική απασχόληση των βασιλιάδων.


Ένας πόλεμος, ακόμα και ο πιο θριαμβευτικός, είναι εθνική συμφορά.


άρεσε σε 1
Ο πόλεμος αρχίζει όταν θέλεις, αλλά δεν τελειώνει όταν θέλεις.


άρεσε σε 2
Ένας μεγάλος πόλεμος αφήνει μια χώρα με τρεις στρατούς: ένα στρατό αναπήρων, ένα στρατό πενθούντων και ένα στρατό κλεφτών

Ανώνυμος Γερμανός

άρεσε σε 1
Τα πάντα στον πόλεμο είναι πολύ απλά, αλλά και το πιο απλό είναι πολύ δύσκολο.


Οι στρατηγοί των εμφυλίων πολέμων δεν θεωρούνται από κανέναν ήρωες.

Ανώνυμος

Οι στρατιωτικοί δεν ξεκινούν τους πολέμους. Οι πολιτικοί ξεκινούν τους πολέμους.


άρεσε σε 1
Ένας ηγέτης που δεν διστάζει πριν στείλει το έθνος του στη μάχη, δεν είναι κατάλληλος για ηγέτης.


Η τραγωδία του πολέμου είναι ότι χρησιμοποιεί ό,τι καλύτερο στον άνθρωπο για να βγάλει ό,τι χειρότερο στον άνθρωπο.


Το κακό για την εκπαίδευση των παιδιών είναι ότι οι αναμνήσεις των πολέμων γράφονται από αυτούς που δεν σκοτώθηκαν στον πόλεμο.


άρεσε σε 4
Όλοι οι πόλεμοι είναι εμφύλιοι πόλεμοι, γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια.


άρεσε σε 1
Όταν ο κόσμος ζει σύμφωνα με τους ηθικούς νόμους και το Θεό, τα άλογα οργώνουν τα χωράφια. Όταν ξεφεύγει, το ιππικό παρατάσσεται στις πεδιάδες.


άρεσε σε 2
Ο Κρατισμός χρειάζεται τον πόλεμο. Μια ελεύθερη χώρα, όχι. Ο Κρατισμός επιβιώνει με τη λεηλασία. Μια ελεύθερη χώρα επιβιώνει με την παραγωγή.


Ο πόλεμος! Αυτό το τρελό παιχνίδι που τόσο αρέσει στον κόσμο να παίζει!


Ο πόλεμος είναι η πιο μαύρη αχρειότητα για την οποία η ανθρώπινη φύση είναι ικανή.


Ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία. Η εξόντωση εκατομμυρίων είναι στατιστική.


άρεσε σε 6
Δεν υπάρχει τίποτε που να έχει πετύχει ποτέ ο πόλεμος, που δεν θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει χωρίς αυτόν.


Μένει κανείς με τη φρικτή αίσθηση ότι ο πόλεμος δεν λύνει τίποτα, ότι το να κερδίσεις τον πόλεμο είναι το ίδιο καταστροφικό με το να τον χάσεις.


Στον πόλεμο, δεν υπάρχει υποκατάστατο για τη νίκη.


Το βασικό στον αιφνιδιασμό είναι η αστραπιαία ταχύτητα με μυστικότητα.


Υπάρχει κάτι πιο ανήθικο από τον πόλεμο;


Πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα.


άρεσε σε 1
Η πολιτική είναι αναίμακτος πόλεμος. Ο πόλεμος είναι αιματοβαμμένη πολιτική.


άρεσε σε 2
Υπήρξε υπερβολικά συχνά, υπερβολικά εύκολο για κυβερνήτες και κυβερνήσεις να παρασύρουν τους ανθρώπους σε πόλεμο.


Η οικονομική ευημερία από τον πόλεμο είναι σαν την ευημερία που φέρνει ένας σεισμός ή ένας λιμός.


Ο Θεός δεν παίρνει το μέρος των μεγάλων στρατευμάτων αλλά αυτών που πυροβολούν καλύτερα.


Ο πόλεμος διατηρεί την ηθική υγεία των λαών.


Ο πόλεμος δεν μπορεί να φέρει πραγματικά οικονομική ανάπτυξη (όχι άμεσα τουλάχιστον) δεδομένου ότι αύξηση του πλούτου ποτέ δεν μπορεί να προέλθει από καταστροφή αγαθών.


Άλλωστε οι περισσότεροι πόλεμοι παρουσιάζονται σαν ανθρωπιστικές εξορμήσεις για τη σωτηρία των ανθρώπων.


Οι λαοί δεν κάνουν πολέμους. Οι κυβερνήσεις τους κάνουν.


Όσο οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι η κυβέρνηση δεν σκέφτεται το συμφέρον τους, είναι πιο εύκολο να οδηγηθούν στον πόλεμο.


Ο πόλεμος δεν είναι τίποτα λιγότερο από επιταχυνόμενη τεχνολογική αλλαγή.


Οι πόλεμοι των λαών θα είναι πολύ χειρότεροι από τους πολέμους των βασιλιάδων.


άρεσε σε 4
Δεν υπάρχει σημαία αρκετά μεγάλη για καλύψει τη ντροπή να σκοτώνεις αθώους ανθρώπους.


Ο πόλεμος είναι ο πολλαπλασιασμός του τέλειου εγκλήματος.


Θα πειστεί κάποτε το χοντροκέφαλο ανθρώπινο γένος ότι μεγαλύτερη μωρία και συμφορά από τον πόλεμο δεν υπάρχει, και από τα παθήματα του θα διδαχθεί κάποτε ότι πρέπει να τον καταργήσει, σαν υπερβολικά οδυνηρό και ακριβό τρόπο για επίλυση διαφορών;


άρεσε σε 1
Τη μέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη.


άρεσε σε 27
Επιδιώκουμε την ειρήνη επειδή παρέχει το κλίμα στο οποίο ευδοκιμεί η ελευθερία.


Τους ανθρώπους που ζουν ειρηνικά, δεν τους ξυπνούν οι σάλπιγγες, αλλά τα κοκόρια.


Στην Ελβετία, πεντακόσια χρόνια δημοκρατίας και ειρήνης, και ποιο ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμά τους; Το ρολόι-κούκος!


άρεσε σε 1
Αυτό δεν είναι ειρήνη. Είναι εικοσαετής κατάπαυση πυρός.

(Όταν είδε το κείμενο της συνθήκης ειρήνης μετά τον Α’ Παγκόσμιο. 20 χρόνια και 2 μήνες μετά άρχισε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος)
άρεσε σε 1
Ειρήνη δεν είναι η απουσία συγκρούσεων. Είναι η δυνατότητα να διαχειρίζεσαι τις συγκρούσεις με ειρηνικά μέσα.


Εφόσον κανένας δεν θα έχει μείνει για να συζητήσει για την ειρήνη μετά τον επόμενο πόλεμο, είναι καλή ιδέα να κάνουμε τη διάσκεψη ειρήνης πρώτα.


«Επί γης ειρήνη» θα σήμαινε το τέλος του πολιτισμού όπως τον ξέρουμε.


Η ειρήνη στη Μέση Ανατολή θα έρθει όταν οι Άραβες θα αγαπούν τα παιδιά τους περισσότερο απ’ ό,τι μισούν εμάς.


Αν η ιστορία των τελευταίων πενήντα χρόνων μας διδάσκει κάτι, είναι ότι η ειρήνη δεν είναι επακόλουθο του αφοπλισμού, ο αφοπλισμός είναι επακόλουθο της ειρήνης.


Όλοι είναι ειρηνιστές ανάμεσα σε δυο πολέμους. Είναι σα να είσαι χορτοφάγος ανάμεσα σε δυο γεύματα.

Colman McCarthy, 1938- , Αμερικανός δημοσιογράφος & αναρχικός

Αν θέλεις να κάνεις ειρήνη, μη μιλάς με τους φίλους. Μίλα με τους εχθρούς σου.


άρεσε σε 1
Όλοι οι λαοί θέλουν ειρήνη, αλλά θέλουν μια ειρήνη όπως τους βολεύει.


Η ειρήνη δεν επιτυγχάνεται φωνάζοντας «ειρήνη».


άρεσε σε 1
Εάν επιθυμείς την ειρήνη, μη χτυπάς το τύμπανο ούτε για γιορτή.


άρεσε σε 1
Όποιος θέλει την ειρήνη μεταξύ των λαών πρέπει να πολεμήσει την κρατική εξουσία.


Δεν είναι αρκετό να μιλάει κανείς για Ειρήνη. Πρέπει να την πιστεύει. Και δεν είναι αρκετό να την πιστεύει. Πρέπει να δουλέψει γι’ αυτήν.


Αν θέλεις ειρήνη, να ετοιμάζεσαι για πόλεμο.


άρεσε σε 8
Το αντίθετο του πολέμου δεν είναι η ειρήνη. Είναι η δημιουργία.


άρεσε σε 1
Το να κατακτήσεις τον κόσμο καβάλα στ’ άλογο είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι να ξεπεζέψεις και να κυβερνήσεις.


άρεσε σε 1
Στον πόλεμο: αποφασιστικότητα. Στην ήττα: απαντοχή. Στη νίκη: μεγαλοψυχία. Στην ειρήνη: καλή θέληση.


άρεσε σε 4
Είναι λυπηρό το γεγονός πως ετοιμαζόμαστε για τον Πόλεμο σαν μεγαλοφυείς γίγαντες και για την Ειρήνη σαν καθυστερημένοι πυγμαίοι.


Εκείνοι που μπορούν να κερδίσουν έναν πόλεμο, σπάνια μπορούν να κάνουν καλή ειρήνη και εκείνοι που μπορούν να κάνουν καλή ειρήνη, δεν έχουν κερδίσει ποτέ έναν πόλεμο.


άρεσε σε 2
Στην ειρήνη, οι γιοι θάβουν τους πατεράδες τους. Στον πόλεμο, οι πατεράδες θάβουν τους γιους.


άρεσε σε 2
Ναι, αγαπάμε την ειρήνη, αλλά δεν είμαστε πρόθυμοι να ματώσουμε γι’ αυτήν, όπως για τον πόλεμο.


Είναι πολύ πιο εύκολο να κερδίζεις τον πόλεμο παρά την ειρήνη.


Είναι ευκολότερο να οδηγείς ανθρώπους στη μάχη, διεγείροντας το πάθος τους, από το να τους συγκρατείς και να τους καθοδηγείς στον επίμονο μόχθο της ειρήνης.


Δεν υπήρξε ποτέ καλός πόλεμος ή κακή ειρήνη.


Καμιά χώρα χωρίς ατομική βόμβα δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματικά ανεξάρτητη.


άρεσε σε 1
Ο πόλεμος είναι μια δειλή απόδραση από τα προβλήματα της ειρήνης.


Κάθε κυβέρνηση έχει καθήκον να αποφύγει ένα πόλεμο όπως κάθε καπετάνιος έχει καθήκον να αποφύγει ένα ναυάγιο.


Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε ειρήνη, ακόμα κι αν χρειαστεί να κάνουμε πόλεμο.


Ειρήνη είναι το μεσοδιάστημα μεταξύ δύο πολέμων.


Μια άδικη ειρήνη είναι προτιμότερη από ένα δίκαιο πόλεμο.


άρεσε σε 2
Αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε την ειρήνη, να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο.


άρεσε σε 3
Στη Μέση Ανατολή, δεν μπορείς να κάνεις πόλεμο χωρίς την Αίγυπτο και δεν μπορείς να κάνεις ειρήνη χωρίς τη Συρία.


Οι πόλεμοι πρέπει βεβαίως κατά κανόνα να αποφεύγονται. Αλλά είναι πολύ προτιμότεροι από μερικά είδη ειρήνης.


Το μισό μιας νίκης είναι η επιλογή του πεδίου μάχης. Το άλλο μισό είναι η επιλογή της κατάλληλης στιγμής.


Κανένα σχέδιο μάχης δεν επιβιώνει μετά την πρώτη επαφή με τον εχθρό.


άρεσε σε 1
Καμιά μάχη δεν αξίζει να τη δώσουμε εκτός από την τελευταία.


Δεν πρέπει να αρχίζουμε μια μάχη παρά μόνο όταν δεν έχουμε άλλη επιλογή, εφόσον από τη φύση της η έκβαση μιας μάχης είναι αμφίβολη. Από τη στιγμή όμως που θα αρχίσει η μάχη, οφείλουμε να νικήσουμε ή να πεθάνουμε.


Σε μια μάχη, πάντα ο νικητής πληρώνει το τίμημα.


Στον πόλεμο τίποτε δεν κατορθώνεται παρά μόνο με υπολογισμό. Ό,τι δεν έχει μελετηθεί σε βάθος και με λεπτομέρεια, δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα. Στον πόλεμο χρειάζονται ιδέες απλές και συγκεκριμένες.


Η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη.


άρεσε σε 1
Με ρωτάτε τι θα έκανα για να διαφοροποιηθώ από τον Bonaparte. Λοιπόν, θα έχανα το Αούστερλιτς και θα κέρδιζα το Βατερλώ.

(Το ψευδώνυμό του -Malaparte- το διάλεξε επίτηδες σαν αντίθετο του Bonaparte )
Καθώς οι φωνές δεν μπορούν να ακουσθούν στη μάχη, τύμπανα και τρομπέτες χρησιμοποιούνται. Και καθώς οι στρατιώτες δεν μπορούν να δουν καθαρά, σημαίες, φανταχτερές στολές και λάβαρα χρησιμοποιούνται.


Η μάχη είναι σαν τη σαμπάνια. Χτυπάει γρήγορα στο κεφάλι, τόσο τους δειλούς όσο και τους ήρωες. Οποιοσδήποτε ανόητος μπορεί να είναι γενναίος στο πεδίο της μάχης, όπου ή θα φανείς γενναίος ή θα σκοτωθείς.


Μια μάχη είναι όργιο αταξίας.


Είναι η φαντασία που χάνει τις μάχες.


Τα πεδίο μάχης είναι ένα σκηνικό απερίγραπτου χάους. Νικητής βγαίνει αυτός που θα ελέγξει το χάος, το δικό του και των εχθρών.


Δεν θέλω να παραστήσω τον κυνικό, αλλά δεν υπάρχει ωραίος τρόπος να σκοτώσεις κάποιον.

Εκπρόσωπος του Αμερικανικού Πενταγώνου
(Απαντώντας σε κατηγορίες ότι οι Αμερικανικοί βομβαρδισμοί έθαψαν ζωντανούς Ιρακινούς στρατιώτες)
Δεν θέλω να στέλνω τους στρατιώτες μου στη σφαγή, θέλω να τους οδηγώ εκεί εγώ ο ίδιος.


Θα νικήσει αυτός που ξέρει πότε να πολεμήσει και πότε να μην πολεμήσει.


άρεσε σε 2
Όποιος έχει δει τα μάτια ενός στρατιώτη ετοιμοθάνατου στο πεδίο της μάχης, θα το καλοσκεφτεί πριν ξεκινήσει έναν πόλεμο.


άρεσε σε 1
Μια από τις πιο έντονες εμπειρίες του πολέμου είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να ξεφύγεις από την αηδιαστική μυρωδιά ανθρώπινης προέλευσης.


Πιστέψτε με, τίποτε, εκτός μια χαμένη μάχη, δεν είναι τόσο θλιβερό όσο μια μάχη κερδισμένη.


Στον πόλεμο είναι από παπούτσια που ξεμένουμε πάντα.


Τα όπλα και οι βόμβες, οι πύραυλοι και τα πολεμικά πλοία είναι όλα σύμβολα της ανθρώπινης αποτυχίας.


Αν ένας υπουργός εξωτερικών αρχίζει να υπερασπίζεται μέχρι θανάτου μια «συμφωνία ειρήνης», πρέπει να είστε βέβαιοι ότι η κυβέρνησή του έχει ήδη παραγγείλει νέα θωρηκτά και αεροπλάνα.


άρεσε σε 2
Υπήρξαν μόλις 268 χρόνια τα τελευταία 3421 χωρίς πόλεμο.

(σσ: τώρα, άντε να είναι 300)
Αυτό το παράξενο αίσθημα που είχαμε στον πόλεμο… Βρήκες τίποτα στη ζωή σου από τότε που να είναι τόσο δυνατό; Ένα είδος υπέροχης ανεμελιάς, που μας ένωνε.


άρεσε σε 1
Για μένα, ο πόλεμος του ‘40 έμοιαζε με κακοργανωμένη εκδρομή.


Αν ξαναγίνει πόλεμος στην Ευρώπη, θα ξεκινήσει από κάποια μαλακία στα Βαλκάνια.


Η Ρωσία έχει δύο στρατηγούς που μπορεί να εμπιστεύεται: Τους στρατηγούς Ιανουάριο και Φεβρουάριο.


άρεσε σε 1
Αλλά έτσι ήταν ο πόλεμος. Το μόνο που μπορούσε να σκεφθεί υπέρ του ήταν ότι πλήρωνε καλά και ότι απελευθέρωνε τα παιδιά από την ολέθρια επίδραση των γονιών τους.


Η φράση «δεν υπάρχουν άθεοι στα χαρακώματα» δεν είναι επιχείρημα κατά της αθεΐας, είναι επιχείρημα κατά των χαρακωμάτων.

James Morrow, 1947 -, Αμερικανός συγγραφέας & άθεος

άρεσε σε 2
Αυτοί οι τύποι -οι Ναζί- είναι απίστευτα γελοίοι. Αν πάμε σε πόλεμο, θα είναι σαν να πολεμάμε έναν τεράστιο ζωολογικό κήπο.

(αναφορά στη Χιτλερική Γερμανία, προπολεμικά)
Δεν γνωρίζω κανένα λαό που να πλούτισε ύστερα από νίκη σ’ έναν πόλεμο.


άρεσε σε 1
Για τους πιο πολλούς ανθρώπους, ο πόλεμος είναι το τέλος της μοναξιάς. Για μένα, είναι η οριστική μοναξιά.


άρεσε σε 1
Ουδέποτε παυσόμεθα μαχόμενοι και πολεμούντες τοις κατέχουσι την Κωνσταντινούπολιν

(Από επιστολή του προς τον Πάπα. Το πρόβλημα τότε ήταν οι Λατίνοι)
άρεσε σε 1
Κάθε πολίτης πρέπει να είναι και στρατιώτης. Αυτό συνέβαινε με τους Έλληνες και με τους Ρωμαίους και πρέπει να ισχύει σε κάθε ελεύθερο κράτος.


άρεσε σε 1
Οι Μαραθωνομάχοι και οι Σαλαμινομάχοι δεν κέρδισαν την αιώνια δόξα επειδή ήταν «ωραίοι σαν Έλληνες». Την κέρδισαν επειδή κατέσφαξαν τους αντιπάλους τους με αδυσώπητη αποτελεσματικότητα και αιμοδιψή αποφασιστικότητα.


άρεσε σε 3
Δεν έχει καμιά απολύτως σημασία ποιος κερδίζει τον πόλεμο για κάποιον που είναι νεκρός.


Ο πόλεμος δεν εξευγενίζει τους ανθρώπους, τους μετατρέπει σε σκυλιά. Δηλητηριάζει την ψυχή.


άρεσε σε 2
Οι άνθρωποι ήταν πιο ευτυχισμένοι κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, όταν κάθε στιγμή διέτρεχαν τον κίνδυνο να σκοτωθούν και έπρεπε να παίρνουν συνεχώς αποφάσεις ζωής και θανάτου.


άρεσε σε 1
Ο πόλεμος είναι σαν μια ηθοποιό που γερνάει: Όσο πάει γίνεται όλο και λιγότερο φωτογενής και όλο και περισσότερο επικίνδυνος.


Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος ήταν το τελευταίο κυβερνητικό πρόγραμμα των ΗΠΑ που πέτυχε στην πράξη.


Είναι το πρώτο βήμα που, σε όλους τους πολέμους, φανερώνει τη μεγαλοφυΐα.


Ελπίζω να μείνω άνεργος σαν πολεμικός ανταποκριτής μέχρι το τέλος της ζωής μου.


Από το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου οι ΗΠΑ έκαναν τρεις μικρούς πολέμους και τους έχασαν και τους τρεις -όλους για τον ίδιο λόγο: ύβρις.


άρεσε σε 1
Το Βιετνάμ ήταν ο πρώτος πόλεμος που δεν υπήρχε λογοκρισία. Χωρίς λογοκρισία, πολύ συχνά δημιουργείται σύγχυση στην κοινή γνώμη.


Ας μην έχουμε αυταπάτες. Βρισκόμαστε σήμερα στο μέσο ενός Ψυχρού Πολέμου.

(Ναι, αυτός χρησιμοποίησε πρώτος την έκφραση "Ψυχρός Πόλεμος")
άρεσε σε 2
Αν οι στρατιώτες μου άρχιζαν να σκέφτονται, κανένας από αυτούς δεν θα έμενε στο στρατό.


Ο θάνατος έχει την τάση να ενθαρρύνει μια καταθλιπτική άποψη για τον πόλεμο.


Κέντρο καταρρέει. Δεξιά πτέρυγα υποχωρεί. Κατάσταση εξαιρετική. Επιτίθεμαι.

(από τηλεγράφημα προς το Γενικό Επιτελείο, στον Α’ Παγκόσμιο)
άρεσε σε 2
Η παρουσία του [Ναπολέοντα] στο πεδίο της μάχης ισοδυναμεί με διαφορά 10.000 ανδρών.


Σαράντα έξι χρόνια μετά τη φυγή του Μωάμεθ από τη Μέκκα, οι πιστοί του εμφανίστηκαν πάνοπλοι κάτω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης. Τους εμψύχωνε το ρητό του προφήτη, ότι για τον πρώτο στρατό που θα πολιορκούσε την πόλη των Καισάρων, όλες οι αμαρτίες ήταν συχωρεμένες.

(Η πρώτη πολιορκία από τους Άραβες [674-678], μια από τις πιο συναρπαστικές και πιο υποτιμημένες μάχες της παγκόσμιας ιστορίας)
άρεσε σε 1
Σε όλους τους πολέμους η Αγγλία κερδίζει μίαν μάχην. Την τελευταίαν.


Με την βοήθεια των Ουρανών έχω κατακτήσει μια τεράστια αυτοκρατορία. Αλλά η ζωή μου ήταν πολύ μικρή για να κατακτήσω ολόκληρο τον κόσμο.


άρεσε σε 1
Η μεγαλύτερη ευτυχία είναι να συντρίψεις τον εχθρό σου, να τον κάνεις να συρθεί στα πόδια σου και να δει τις πόλεις του να γίνονται στάχτη, τους αγαπημένους του να κλαίνε και τις γυναίκες του στην αγκαλιά σου.


άρεσε σε 1
Ξενόγλωσσα
C'est magnifique, mais ce n'est pas la guerre.
μτφρ: είναι υπέροχο, αλλά αυτό δεν είναι πόλεμος [είναι τρέλα]
Pierre Bosquet, Γάλλος στρατάρχης
(σχόλιο για την ηρωική επέλαση της ελαφράς ταξιαρχίας στο κριμαϊκό πόλεμο, το 1854)
A la guerre comme a la guerre.
μτφρ: στον πόλεμο να κάνεις (ή να ανέχεσαι) ό,τι πρέπει να κάνεις στο πόλεμο
Γαλλική Παροιμία

Ευφυολογήματα
Ο πόλεμος είναι ο τρόπος που διάλεξε ο Θεός για να διδάξει στους Αμερικανούς Γεωγραφία.


άρεσε σε 3
Τα καλά νέα είναι ότι τελικά βρέθηκαν όπλα μαζικής καταστροφής. Τα κακά νέα είναι ότι βρέθηκαν στη Βόρεια Κορέα.

(σχόλιο σχετικό με τον πόλεμο στο Ιράκ)
Αν χάσω αυτόν τον πόλεμο, θ’ αρχίσω άλλον με το όνομα της γυναίκας μου.

(Εμπορική λογική)
Οι πόλεμοι δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν εκτός από αυτούς που σκοτώνονται.


Η ειρήνη είναι η συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα.

Ανώνυμος

Αν η στρατιωτική διοίκηση ήταν καλά οργανωμένη, δεν θα υπήρχε ο άγνωστος στρατιώτης.


Δεν μπορείς να πεις ότι ο πολιτισμός δεν προοδεύει. Σε κάθε πόλεμο σε σκοτώνουν με καινούργιους τρόπους.


Το να πολεμάς υπέρ της ειρήνης είναι σαν να πηδάς υπέρ της παρθενίας.


άρεσε σε 15
Τι θα κάνουμε εμείς οι Ευρωπαίοι σε περίπτωση πολέμου;
Θα παίξουμε κατευθείαν στον τελικό σαν διοργανώτρια χώρα.



άρεσε σε 1
Μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο χωρίς πόλεμο, έναν κόσμο χωρίς μίση. Και μπορώ να φανταστώ εμάς να κάνουμε επίθεση σ’ αυτόν τον κόσμο, γιατί δεν θα το περίμεναν ποτέ.


άρεσε σε 1
Παραδοξολογίες
Ο κατάλληλος χρόνος να μη γίνεις πατέρας είναι 18 χρόνια πριν από έναν πόλεμο.


Μην ανησυχείτε για τον πόλεμο. Έχει τελειώσει πια, εκτός από τους πυροβολισμούς.


Πατάτες
Η ιδέα ότι αυτές οι σιδερένιες άμαξες θα μπορέσουν να αντικαταστήσουν το ιππικό είναι παρανοϊκή. Και σχεδόν αντεθνική.

Άγγλος επιτελικός μετά την επίδειξη ενός τανκ κατά τον Α' Παγκόσμιο.

Τα αεροπλάνα είναι ενδιαφέροντα παιχνίδια, αλλά χωρίς στρατιωτική αξία.

(Το είπε το 1911, λίγο πριν τον Α' Παγκόσμιο)
Πιστέψτε με, η Γερμανία δεν είναι σε θέση να αρχίσει πόλεμο.

(Το είπε το 1934…)
Κινηματογραφικές Ατάκες
Μ’ αρέσει η μυρωδιά των Ναπάλμ το πρωί. Μυρίζουν νίκη.

Ο Ρόμπερτ Ντυβάλ στο "Αποκάλυψη τώρα".

Στίχοι
Να εκμεταλλεύεσαι
κάθε λάμψη απ' τις ριπές των πολυβόλων
για να κρατάς σωστόν τον προσανατολισμό σου
πάντοτε παράλληλα στις γραμμές των δυο μετώπων.



Ξένες Παροιμίες
Απ’ το καλό σίδερο δεν κάνουν καρφιά, απ’ τους καλούς ανθρώπους, στρατιώτες.

Κινέζικη παροιμία



Πηγή : http://www.gnomikologikon.gr/catquotes.php?categ=1700#ixzz2IXusEqpS
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ "ΠΕΡΙ ΠΟΛΕΜΟΥ ΓΝΩΜΙΚΑ"
Related Posts with Thumbnails