Η ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ - ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ-ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ - ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ - ΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑΣ - ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΩΝΥΜΩΝ - ΚΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΙΣΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΜΑΘΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ.
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ

Παριανά επιθετα ----
B
–Βαβανός: Γνωστή οικογένεια ως και σήμερα στις Καμάρες, Νάουσα και στα Μάρμαρα.
–Ο Διαθέτης Αντώνιος Ντελέντας αφήνει ανάμεσα σε άλλα και του υιού του Γεώργη το χωράφι εις τον Άγιον Ευθύμιον πλησίον Αντώνιος Βαβανός στις 2 Φεβρ. 1733 στη Νάουσα.
–Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Βαβανός Θεόδωρος του Νικολάου, 35 ετών, γεωργός από τον Κώστο, Βαβανός Αντώνιος του Ιάκωβου, ετών 34, γεωργός από τη Νάουσα, Βαβανός Ιάκωβος του Ιωάννη, ετών 63, γεωργός από τη Νάουσα, Βαβανός Ιωάννης του Στυλιανού, ετών 41, εργάτης από τη Νάουσα, Βαβανός Νικόλαος του Ιωάννη, 70 ετών εργάτης από τη Νάουσα, Βαβανός Νικόλαος του Στυλιανού, ετών 33, εργάτης από τη Νάουσα και Βαβανός Νικόλαος του Ιάκωβου, 30 ετών, εργάτης από τη Νάουσα.

Βάβουλας: –Σε αίτημα των παριανών προς τον προϊστάμενο της γαλλικής επαρχίας Πατέρα της Καθολικής Εκκλησίας  Jacques Dinet για να ζητήσουν πατέρες της καθολικής εκκλησίας να έρθουν στην Πάρο. «Ταπεινοπρεπώς παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας, ωσάν προηγούμενος οικουμενικός και πατριάρχης της αγίας και υπέρ ενδόξου συντροφιάς υου Ιησού να συγκλύνη εις το να μας έλθουν ωδε εις τον τόπον μας πατέρες δια να κατοικήσουν εδώ έως εις τα άλλα νησιά δια να ημπορέσωμεν και ημείς να λάβωμεν εκείνη την βοήθειαν και ωφέλειαν της ψυχής μας μαζί κα την επιστήμην δια τους μεταγεναστέρους μας, επειδή ξεύρωμεν καλότατα ότι πως η πανοσιώτησας και η τρισκία της όλα ο σκοπός και ο πόθος άλλο δεν είναι εις όλα τα πάντα μόνον να γυρέψετε την μεγαλύτερην δόξα του Θεού και της σωτηρίας των ψυχών εις κάθε τόπον όπου ευρίσκονται…»
Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: +Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.
Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, μεταξύ άλλων και ο Αντώνιος Βάβουλας.

Βάγιας: –To μεγάλο και επιβλητικό αρχοντικό του Σιόρ Μιχελή Κρίσπη, Δημογέροντα και πληρεξουσίου, με τα υστεροαναγεννησιακά μαρμάρινα παράθυρα, δίπλα στην εκκλησία Σεπτεμβριανή, προικοδοτήθηκε στη Σύζυγό του Κατίγκω Ν. Μάτσα το 1822 από τη Μητέρα της Ραμπελιώ Ν. Μάτσα, γένος Νικολάου Ιωάν. Δελαγραμμάτη, καθώς και άλλα υποστατικά. Γόνοι του σιόρ Μιχελή Κρίσπη και της Κατίγκως Μάτσα-Δελαγραμμάτη είναι οι οικογένειες: Γιάννη Βας. Γράβαρη, Συμβούλου Επικρατείας, Φλωρίτσας Ψαλτάκη-Βλάχου, Νικολάου και Μιχαήλ Κρίσπη, Ρένας Κρίσπη-Λάζαρη (σημερινή ιδιοκτήτρια), Γιάννη Μαρινάκη, Ειρήνη Ρούσσου, η οικογένεια Τώλη Δημητρακόπουλου, αντιναυάρχου, Αγνής Δημητρακοπούλου-Βάγια, Γιάννη Βάγια, καθηγητή Εθν. Μετσοβίου Πολυτεχνείου, Βασίλη Κατσουρού, Ρενέ Ζάννου, Ολυμπιάδος Βενιέρη – Αγγελοπούλου κ.α.
–1921. Δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Νάουσας, Ιωάννης Βάγιας.
–Νίκος Βάγιας 1963, μαθητής Γυμνασίου Πάρου, Παροικιά.

Βαζέος – Βαζαίος Βαζαίγιος Μπαζέος Μπαζαίος - Μπαζέγιος: Φράγκο-λεβαντίνικο επίθετο καθολικού δόγματος. Στα Πρακτικά της Επιστημονικής Συνάντησης "Το Δουκάτο του Αιγαίου" (Νάξος-Αθήνα 2007) το οικόσημο της οικογένειας Βαζαίου αναφέρεται ως "Baseggio-Baseo". Προφανώς οι Βαζαίοι κατάγονται από την βενετική οικογένεια των Baseggio. Το επίθετο αυτό συναντάται έως σήμερα στην Βενετία με παράδειγμα τον γνωστό Ιταλό ηθοποιό Cesco Baseggio (1897-1971). Το επίθετο μαρτυράτε έως και σήμερα στα Μάρμαρα, κλάδος της οικογενείας υπάρχει στην Βραζιλία.
–Σε πρακτικό εκλογής νοταρίου – καγκελαρίου από το κοινό της Παροικιάς στη Γενική Συνέλευση της 14 Ιανουαρίου 1716, μαρτυράτε ο Γιάκουμος Μπαζέγιος.
–Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 30 Ιανουαρίου 1723 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυράτε ο Γιάκουμος Μπαζέγιος.
–Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 13 Δεκεμβρίου 1724 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυράτε ο Γιάκουμος Μπαζέγιος.
–Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για την διατίμηση των προϊόντων και την απογραφή της κτηματικής περιουσίας όλων των κατοίκων. Κατά τη Γενική Συνέλευση της 13 Δεκεμβρίου 1724, αναφέρετε ο Γιάκουμος Μπαζέγιος.
–Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου του κοινού της Παροικιάς στην Κωνσταντινούπολης στις 28 Ιανουαρίου 1730 μαρτυράτε ο Γιάκουμος Μπαζέγιος.
–Σε πρακτικό πωλήσεως του φόρου της δεκάτης του κοινού Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, της 26 Ιουλίου 1730 μαρτυράτε ο Ιάκωβος Μπαζέγιος.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 12 Νοεμβρίου 1730, αναφέρετε ο Γιάκουμος Μπαζέγιος.
–Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού της Παροικιάς, σε πρακτικό Γενικής Συνέλευσης της 1 Μαρτίου 1731 μαρτυράτε ο Γιάκουμος Μπαζέος
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς τον Μάρτιο του 1738 αναφέρετε ο Ανδρέας Μπαζέγιος.
–Για την εκλογή απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Παροικιάς στη Γενική συνέλευση το 1741 αναφέρετε ο Δημήτριος Μπαζέγιος.
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 1η Μαρτίου του 1742 αναφέρετε ο Δημήτρης Μπαζέγιος.
–Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυράτε ο Δημήτριος Μπαζέγιος.
–Σε αφιέρωση περιουσίας στην Ξεχωριανή στις 29 Μαρτίου του 1750, ο Δημήτρης Μπαζέος είναι μάρτυρας.
–Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυράτε ο κάτοικος Κεφάλου Δημήτρης Μπαζέγιος.
–Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Γεώργιος Παζέως (Βαζαίος) από τα χωριά του Κεφάλου.
Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχουν εγγεγραμμένοι τα αδέρφια Βαζαίγιος Γιώργος 42 ετών, Νικόλαος 38 ετών και Ιωσήφ 40 ετών, του Κωνσταντίνου γεωργοί. Ο Νικόλαος και Ιωσήφ ήταν κάτοικοι Σμύρνης.
–Μαρτυράτε στα Μάρμαρα το 1883.

Βαζουράκης: –Σε ομαδική φωτογράφιση του εμπορικού συλλόγου στον Άγιο Φωκά, το 1959 εμφανίζονται ο Βαγγέλης & Θέκλα Βαζουράκη.

Βάλβης:  Το συναντάμε ως και σήμερα στην Σαντορίνη από όπου μεταπήδησε σε Πάρο και Σύρο στην συνέχεια. 
Οίκος Βενετών πατρικίων, που έδωσε μεταξύ των άλλων δύο δούκες της Κρήτης (15ος αι.).
–Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχει εγγεγραμμένος ο, Βάλβης Εμμανουήλ του Γεωργίου, 48 ετών, μεταπράτης από τη Νάουσα, κάτοικος Βλαχίας (Μολδαβία).
–Αφιέρωμα Γεωργίου Βάλβη, 1914, στην εκκλησία του Αγ. Γεωργίου. πλ. Βεντουρή.
 
–Βαλέντζας – Βελέντζας – Βελέτζας: Φράγκο-λεβαντίνικη καταγωγής καθολικού δόγματος.
Valenza, Vale= βασιλιάς. Το οικόσημο των Βαλέντζα μαρτυρά και το όνομα (9ακτινο στέμμα = Βασιλιάς).
–Προικοσύμφωνο του Τζαννή Βαλέντζα και Σεβαστής Καζανόβα στην Νάουσα στις 13 Νοεμβρ. 1719.
–Προικοσύμφωνο Νάουσας 7 Νοεμ. 1737 του Ανδρ. Βαλέντζα και Αικατερίνης «εις την Ρούγα του Δεσπότη Χριστού πλησίον Ιακώβου Καλλέργη».
–Το 1750 Ιερομόναχος στον Αγ. Γιώργη Νάουσας.
–Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυράτε ο Περούλης και Ιωάννης Βελέντζας από την Παροικιά. 
–Σε προικοσύμφωνο Παροικιάς της 16ης Ιαν. 1820 μνημονεύεται ο Αναστάσιος Πιέρος Ιακήσιος, ο οποίος παίρνει γυναίκα του τη Μαρία Τζανή Βελέντζα. 
–Ένας κλάδος της οικογένειας Βαλέντζα από τον Κώστο, μετοίκισε στην Σίφνο μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο και πριν τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Το παρατσούκλι τους είναι Παριανός.
–Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Βελέντζας Αντώνιος του Ζαννή, ετών 64, γεωργός από τη Νάουσα, Βαλέντζας ....ης, του Αντωνίου, 32 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Βαλέντζας Στυλιανός του Νικολάου, 38 ετών, αρτοποιός από τη Νάουσα, κάτοικος Σύρου, Βαλέντζας Βασίλειος του Αντωνίου, 27 ετών, γεωργός από τη Νάουσα, Βαλέντζας Εμμανουήλ του Αντωνίου, 26 ετών, στρατιώτης, από τη Νάουσα, Βαλέντζας Αντώνιος του Ιωάννη, 80 ετών, κηπουρός από την Κώστο, κάτοικος Σίφνου, Βαλέντζας Αθανάσιος του Ιωάννη, 49 ετών, οινοπώλης από τον Κώστο, κάτοικος Αθήνας, Βαλέντζας Ιωάννης του Φραγκίσκου, 48 ετών, εργάτης από τον Κώστο, Βαλέντζας Ιωάννης του Γεωργίου, ετών 54, κτηματίας από τον Κώστο, Βαλέντζας Ιωάννης του Αντωνίου, 40 ετών, εργάτης από τον Κώστο, κάτοικος Σίφνου, Βαλέντζας Μπατίστας του Ανδρέα, ετών 73, εργάτης από τον Κώστο και Βαλέντζας Φραγκίσκος του Ιωάννη, 49 ετών, κηπουρός από τον Κώστο.
–Σε σχολικές εκδηλώσεις στην Παροικιά, στις 9 Ιουλίου 1973 διακρίνεται ο Φραγκίσκος Βελέντζας.

–Βάλληνδας: 1845 Στυλιανός Νικολάου Βάλληνδας (1845 - 1903) από την Κύθνο.
Ο Στυλιανός Ν. Βάλληνδας εγκαταστάθηκε στην Πάρο και παντρεύτηκε την θυγατέρα του Φρίτσου Λ. Κονδύλη. Έγκριτος ως νομομαθείς εξασκούσε την δικηγορία.
–Ο Φρίτσος Στυλ. Βάλληνδρας, γεννήθηκε στην Πάρο το 1875.
–Το 1892 ο Στυλιανός Ν. Βάλληνδας εξελέγη βουλευτής. Είχε εκλεχθεί και άλλοτε ως βουλευτής στην επαρχία Κέας. Διετέλεσε πρόεδρος του Νομαρχιακού Συμβουλίου και του Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου.
–Φρίτσος Στυλ. Βάλληνδρας. Γιος του πολιτευτή Στυλ. Βάλληνδα, αρίστευσε στη Νομική Σχολή. Εξάσκησε την δικηγορία στην Σύρο από το 1894-1895.
–Το 1903 πέθανε στην Πάρο ο Στυλιανός Ν. Βάλληνδας.
–Φρίτσος Στυλ. Βάλληνδρας. Το 1905 σε ηλικία 29 ετών εξελέγη α’ βουλευτής της Επαρχίας Νάξου.
–Γεώργιος Στυλ Βάλληνδρας, σπούδασε νομικά. Το 1905 διορίσθηκε στην Τράπεζα Αθηνών και το 1907 διορίσθηκε υποδιευθυντής στο υποκατάστημα Χανίων.
–1911; Κωνσταντίνος Στυλ Βάλληνδρας, Γεννήθηκε στην Πάρο, γιος του Στυλ. Βάλληνδρα σπούδασε γεωλογία και ορυκτολογία  σε Βιέννη, Μόναχο και Ελβετία. Εργάστηκε στα μεταλλεία λευκόλιθου Ερμιόνης.

Βαλσαμάκης
–Ο Παναγιώτης Δ. Δημητρακόπουλος εμυήθη εγκαίρως στην Φιλική Εταιρία στην οποία ήταν και ο επικεφαλής στην Πάρο. Σε χειρόγραφο του τελετουργικού της μυήσεως στην Φιλική Εταιρία αναφέρεται η δράση σε σχετικό σημείωμα. 1821 των Φιλικών τη 12 Μαΐου. Καθιέρωσα τον Ιωάννη Πέτα Βαλσαμή. ‘Έλαβαν γρόσια 65.
–Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Κωνσταντίνος Βαλσαμάκης.

–Βαλσαμής: –Κατάλογος της ακίνητης περιουσίας της Παναγίας Ξεχωριανής 16 Απρ. 1818, χωράφι εις το Πίσω Λιβάδι πλησίον Μελανίτης Νικόλαος και Ιωάννης Βαλσαμής, κοντά Άγιος Αντώνιος.
–26 Σεπτ. 1818 Σκευοφύλακα Παπαδόπουλος και Ι. Βαλσαμής σύντροφοι στην Ξεχωριανή.
–1820 Ανάμεσα στους προύχοντες του Τζιπίδου ήταν και ο Ιωάννης Βαλσαμής που είχε μυηθεί στη Φιλική Εταιρία.
–Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Θεόδωρος Βαλσαμής.
–Οι υπογεγραμμένοι στρατιώτες υπόσχονται να ακολουθήσουν τον Φιλικό Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλο και να απέλθωσιν εις Πελοπόννησο για να ενωθούν υπό τις οδηγίες του εκ λαμπρότατου Πρίγκηπος Δημήτριο Υψηλάντη ελληνικών στρατευμάτων. Εις βεβαίωση υπογράφονται Νάουσα Πάρου τη 20 Αυγούστου 1821, δια χειρός εμού Ιωάννης Βαλσαμής.
–Την 1η Αυγούστου 1825 δημογέροντας Τσιπίδου Ιωάννης Βαλσαμής.
–Σε επιστολή στις 18 Σεπτεμβρίου του 1826, αναφέρεται ο δημογέροντας Τσιπίδου Ιωάννης Βαλσαμής.
–Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Ιωάννης, Θεώδορος και ο Μιχάλης Βαλσαμής από το χωρίων Κεφάλου.
–Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Μάρπησσας του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Βαλσαμής Ιωάννης.
–Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υρίας του 1875, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 35χρονος Βαλσαμής Γεώργιος του Κυριάκου γεωργός όπως και ο 50χρονος Βαλσαμής Εμμανουήλ του Θεόδωρου, γεωργός, αλλά και ο 38χρονος Ζώρζης Βαλσαμής του Θεοδώρου γεωργός. Στον ίδιο κατάλογο είναι εγγεγραμμένος ο Βαλσαμής Νικόλαος του Θωμά 26 χρονών υπηρέτης αλλά και ο Περικλής Βαλσαμής του Θεόδωρου 50 χρονών γεωργός.
–«Εις τας 25 του Μαρτίου 1894 έδωσα εις τον Ιάκωβο Καβάλλην τα χόρτα της Κεροδοσίας δραχμάς 25,00 μάρτυρες Μιχαήλ Βαλσάμης, Ιωάννης Μηλαίος και Γεώργιος Τζανακόπουλος».

Βαλσαμόπουλος: –Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Παναγής Σ. Βαλσαμόπουλος, τέχνη πατέρα πλοίαρχος.

–Βαμβακάρης: Καταγωγή από Σύρο, Καθολικού δόγματος.
–Σε σχολικές εκδηλώσεις στις 9 Ιουλίου 1973, στην Παροικιά, διακρίνεται ο Γιώργος Βαμβακάρης

Βάος ή Μπάος: –Ένας από τους ορφανούς νέους ο Αντώνιος Εμμ. Βάος ο Πάριος, τέκνο του αγωνιστεί του 21 Εμμανουήλ Βάου (ή Μπάου), ιερέως και της Καλίτσας η οποία, μετά τον θάνατο του συζύγου της (που επήλθε εξ αιτίας τραύματος που έλαβε αγωνιζόμενος στην εκστρατεία της Χίου το 1828) υπότροφος του Γυμνασίου Αθηνών το 1841.

–Βαρβέρης:
–Ιωάννης Βαρβέρης, αστυνομικός στον Δήμο Υρίας το 1911.

–Βαρδαλάμος: Σε πληρεξούσιο του 1829 αναφέρεται ο Δημήτριος Βαρδαλάμος.

–Βαρθακοκύλης: Προέλευση από Νάξο.

–Βαρούχας: Κρητική οικογένεια, ήρθε στην Πάρο από την Φολέγανδρο. 
–Το Πάριον Χρονικόν, μετά την ανακάλυψη του, φυλάχθηκε προσωρινά στο σπίτι του Βαρούχα, ο οποίος ακολούθως, το δώρισε στο Μουσείο της Πάρου. (Ανδρέας Π. Βαρούχας Φολέγανδρος 1853-Αθήνα 1826).
Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Βαρούχας Γεώργιος του Γεωργίου 32 ετών έμπορος.
–Πρόεδρος της κοινότητας Πάρου, Ανδρέας Βαρούχας το 1914.
–Η πρώτη αυτή συλλογή στεγάστηκε αρχικά στα ισόγεια κελιά της βόρειας πτέρυγας της Εκατονταπυλιανής, γνωστή ως "Βυζαντινό Μουσείο Πάρου", που οργάνωσε γύρω στο 1931 η παριανή αρχαιολόγος Ειρήνη Βαρούχα Χριστοδουλοπούλου (1896 - 1979). Με το θάνατο όμως του πατρός Γεωργίου Σκαραμαγκά, ο οποίος από το 1936 είχε διοριστεί έκτακτος επιμελητής αρχαιοτήτων, το μουσείο έκλεισε.

–Βαρριάς: Αριστείδης Βαρριάς Από το 1979 ζει και εργάζεται στην Πάρο ως εκπαιδευτικός και ως γλύπτης, αναζητώντας την αλήθεια του προσώπου, τόσο μέσα από τις διαύλους της διανόησης και της επιστημονικής έρευνας, όσο και μέσα από τους αποκαλυπτικούς δρόμους της τέχνης. Είναι παντρεμένος με τη Μαρία Αρκουλή και έχει δύο γιους. Τα τελευταία χρόνια είναι σύνδεσμος της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα των Βράχων (E.C.O.S.), υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος του Διεθνούς Κύκλου Τέχνης Πάρου ( I.P.A.C.) και δίδαξε γλυπτική στο Hellenic International School of Arts ( H.I.S.A.).

–Βασάλος - Βασσάλος: Οικογένεια καταγόμενη από Μάλτα. Το όνομα ΒΑΣΣΑΛΟΣ προέρχεται από την λατινική λέξη VASSALE που σημαίνει υποτελής (φόρου υποτελής). Για να είναι υποτελής γράφετε το όνομα με ένα σίγμα. Το επώνυμο Βασάλος υπάρχει από τον 13ο αιώνα, στην Κρήτη (και μέχρι σήμερα Βασσάλος και Βασσαλάκης), στη Μήλο και στη Νάξο από το 16ο αιώνα, στην Τήνο τον 18ο αιώνα ως Vassalo, στην Σύρο Μπασσάλου, στη Ζάκυνθο στα 1600 και στη Σαντορίνη γνωστή η οικογ. Κωνσταντίνου Συρίγου-Βασάλου από τον 16ο αιώνα.
Σε παλιά έγγραφα τους υποτακτικούς  που ήταν στην υπηρεσία του τοπικού άρχοντα, τους ονομάζουν ή Βιλάνους (αυτός που ζει στη Βίλα, στην εξοχή) ή Βασσάλους.
–Οικογένεια Βασάλου υπήρχε τον 18ο αιώνα στη Νάουσα, (προικοσύμφωνο Ιωάννου Βασάλου και Αννέζας Κορτιάνου, Νάουσα, 27 Σεπτ. 1724)
–Προικοσύμφωνο Ιωάννη Βασάλου και Αννέζας (Νάουσα 27 Σεπτ. 1724) «έτερον χωράφι εις τον Ξηροπόταμο πλησίον βικαρίου Γεράρδη, έτερον χωράφι εις την Κατηφόρα πλησίον Ιωάννης Τριαντάφυλλους».
– Έγγραφο Ναούσης, Άννα Βασάλου 18 Οκτ. 1730.

Βασιλάκης:
–Κατά τη Γενική Συνέλευση, της 18 Νοεμβρίου 1741, οι προεστοί και κοινοτικοί εκπρόσωποι της Παροικιάς Πάρου, αποφάσισαν να συλλάβουν, να φυλακίσουν και τέλος να εκτοπίσουν από το νησί τους τον συντοπίτη τους Ιωάννης Βασιλάκης, λόγω του σκανδαλώδους τρόπου της ζωής του και άλλων ανάρμοστων πράξεων.

Βασιλειόπουλος: Πατρωνυμικό επίθετο (ο γιος του Βασιλείου). Τον κλάδο της οικογένειας τον συναντιέται στην Πάρο με τρεις τύπους, Βασιλειόπουλος, Βασιλιόπουλος και Βασιλόπουλος. Ο προπάτορας της οικογένειας είναι ο Φραγκίσκος Βασιλειόπουλος από τη Νάουσα.
–Σε αγιοταφίτικο έγγραφο του 1625, του πατριαρχείου Ιεροσολύμων αναφέρεται ο Φραγκίσκος Βασιλείοπουλος και η γυνή αυτού Ζαμπέτα και τα τέκνα αυτού.
–1720 Σε νοταριακή πράξη της περιοχή του Αμπελά, αναφέρεται ως κολητεράνος (γείτονας) ο Ιωάννης Βασιλειόπουλος.  
–Προικοσύμφωνο Νάουσας 30 Οκτ. 1729 «ένα σπίτι εις την Ρούγαν της Θεοσκέπαστης πλησίον της κυρά- Άννας Βασιλειόπουλου εδικό της». 
–Σε νοταριακή πράξη του 1840,  αναφέρεται ο Ιωάννης Βασιλειόπουλος που το σπίτι του βρίσκεται στο "Νιό Χωριό ή Ξόμπουργο" το σημερινό κηπάριο με το άγαλμα το Γυμνασιάρχη Σαγκριώτη. 
–Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Βασιλειόπουλος Δημήτριος του Μιχαήλ, ετών 31, εργάτης από τη Νάουσα. Τα τέκνα αυτού είναι ο Μιχαήλ, ο Ιωάννης και ο Μοσχονάς.
–Ο Μοσχονάς Βασιλειόπουλος αναφέρεται στο πρώτο καταστατικό του μεσοπολέμου το 1930; σαν ιδρυτικό μέλος του συλλόγου Ναουσαίων Αθηνών και Πειραιώς. Ήταν κάτοικος Κορυδαλλού. ο αδερφός του Ιωάννης την ίδια περίοδο κατοικούσε στο Μαρούσι. Και οι δύο ήταν άκληροι ενώ ο τρίτος αδερφός τους που έμενε στην Πάρο ο Μιχάλης που ήταν γεννημένος στη Νάουσα το 1892, είχε εννέα παιδιά. Οι κληρονόμοι του σήμερα είναι διασκορπισμένοι με τα επίθετα Βασιλειόπουλος και Βασιλόπουλος, στον Κορυδαλλό, στη Νέα Ερυθραία, στα Μέγαρα, στην Πάτρα, στη Σύρο, στη Μύκονο και στην Πάρο στη Νάουσα και τα Μάρμαρα. 
–Ιωάννης Βασιλειόπουλος, συλλέκτης, φιλίστορ και μελετητής, Νάουσα 2014.

Βασιλείου: –Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Βασιλείου Ιωάννης του Βασιλείου, 78 ετών, υποδηματοπώλης από τη Νάουσα, κάτοικος Σύρου.

Βασιλικότης: –Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Ανδρέας Κ. Βασιλικότης, τέχνη πατρός ναύτης.

–Βατιμπέλας - Βατημπέλας - Βατιμπέλλας: Φράγκο-λεβαντίνικης προέλευσης (vatti bella= πήγαινε όμορφη ή Βαθύ όμορφο) καθολικού δόγματος. Η πειρατεία, η ναυτιλία και η καλλιέργεια της γης σύντομα διαμόρφωσαν όπως σημειώνεται κάπου μια ντόπια τάξη ολιγαρχίας, στην οποία προσχώρησαν και οι εξελληνισμένοι παλαιοί Βενετοί φεουδάρχες. Εμφανίζονται δηλαδή οι αρχοντικές οικογένειες, που διέθεταν αρκετή κτηματική περιουσία, χρήματα, καράβια, ανεμόμυλους, μοναστήρια και αξιώματα, όπως Μαυρογένη, Κονδύλη, Κρίσπη, Χαμάρτου, Γεράρδη, Βατιμπέλα, Κορτιάνου, Μαλατέστα, Δελαγραμμάτη, Ναυπλιώτη, Καμπάνη κ.α. Η οικογένεια Βατιμπέλα, ιταλικής καταγωγής, είναι γνωστή στην Πάρο και ιδίως στη Νάουσα από τον 17ο αιώνα. Διατηρούνταν ως τις αρχές του 20ου αιώνα. Μέλη ξεχωριστά αναφέρονται ο παπά-Διονύσιος Βατιμπέλας κα.
–1611 Στον Αγ. Ιωάννη στα Κραύγα υπάρχει στο κάτω τμήμα του ανάγλυφου είναι χαραγμένη η επιγραφή: Αυτή η κατάπαυσής μου εις αιώνος Βισ- κοντη Βατημπέλα 1611. Πρόκειται πιθανότατα για επιτύμβια πλάκα κάποιου καθολικού. 
–Βιοκόντης Βατημπέλας 1611 και την ίδια χρονολογία ο Βισκόντης Βατημπέλας.
–Σε έγγραφο του καθολικού επισκόπου τον Ιανουάριο του 1715 αναφέρει τον αφέντη Τζουανάκι Βατιμπέλα. 
–Σε προικοσύμφωνο του Γ. Χειλά και Μαρκέτας Ροδαίου (Καστρί Νάουσας 21 Οκτ. 1717) «το αμπέλι όπου έχω στου Ούγγαρι σύμπλιον του Ιωάννη Βατιμπέλα» .
–παπά-Διονύσιος Βατιμπέλας (Νάουσα 1727).
–Σε πρακτικό πωλήσεως του φόρου της δεκάτης του κοινού Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, της 26 Ιουλίου 1730 μαρτυράτε ο Τζουανάκης Βατιμπέλας.
–Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού της Παροικιάς, σε πρακτικό Γενικής Συνέλευσης της 1 Μαρτίου 1731 μαρτυράτε ο Τζουανάκης Βατιμπέλας.
–Σε έγγραφο του 1740 της οικ. Βατιμπέλλα αναφέρει "Νήσος Πάρος Καστελιω εις τα 1740 νέο 3 Ιανουαρίου ημέρα Κυριακή και ώρα 3 της ημέρας. Ήλθασι εις την Νάουσα τέσσερις λεβέντες αρματωμένοι από το μπαστιμέντο του Καπετάν Φραγκίσκου Μαρία κοματάντε μίαν πουλάκα αρματωμένη εις την αμάχη με πατιέρα της Μάλτας οι άνθρωποι όπου ήλθαν ήτον ένας σαρτζελτές, το όνομά του Μπορταλαμαίος..."
–Σιόρ Νικόλαος Βατιμπέλλας 1740.
–Αρχιδιάκονος στα 1740 ο Νεόφυτος Βατιμπέλλας. 
–Κατά τη Γενική Συνέλευση εκπροσώπων όλων των κοινών της Πάρου, της 6 Απριλίου 1744, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους δραγουμάνου Νικολάου Μαυρογένη, εναντίον των εις βάρος του συκοφαντιών μερικών συμπατριωτών τους, προς τις τουρκικές αρχές. υπογράφει ο παπά Φραγκίσκος Βατιμπέλας και ο Κωνσταντής Βατιμπέλας
–Σε πρακτικό εκλογής απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 26 Οκτωβρίου 1747 μαρτυράτε ο Κωνσταντίνος Βατιμπέλας και ο παπά Φραγκίσκος Βατιμπέλας.
–Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυράτε ο Κωνσταντίνος Βατιμπέλας.
–Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυράτε ο παπάς Κεφάλου Φραγκίσκος Βατιμπέλας.
–Το 1752, Το κοινό της Παροικιάς Πάρου, με γράμμα τους προς τους εγκατεστημένους στην Κωνσταντινούπολη συμπατριώτες τους, τους παρακαλούν να συνδράμουν και βοηθήσουν την εκεί απεσταλμένη τριμελή επιτροπή του νησιού τους, για να επιτύχουν μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων, εκ μέρους των οθωμανικών αρχών. Υπογράφουν… ο αφέντης Κωνσταντάκης Βατιμπέλας.
–Ο παπά-Φραγκίσκος Βατιμπέλας (Μάρμαρα 1824).
–Σε πληρεξούσιο του 1829 αναφέρεται ο Ελευθέριος Βατιμπέλας.
–Σε πληρεξούσιο στις 3 Ιουνίου του 1829 αναφέρεται ο Δημογέροντας Νικόλαος Βατιμπέλας.
–Σε έγγραφο Παροικιάς, 20 Απρ. 1831, μνημονεύεται «το αμπέλιον κείμενο εις την Αμπέλαν πλησίον ο οικονόμος Βατιμπέλας.
–Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Ν. Βατιμπέλας.
–Το 1832 ο Ελευθέριος Βατιμπέλας απέρχεται εις την Κωνσταντινούπολη και καθιστά ενταύθα [στην Πάρο] αντιπρόσωπων του τον κύριο Νικόλαο Π. Κυπραίον εις το να επιστάτη και να φροντίζει να καλλιεργώνται όλα τα υποστατικά, αμπέλια και χωράφια της συζύγου του Μαργαριταρακιού και θα συνάζει τους καρπούς αυτών…».
–Στο προικοδοτήριο της 17ης Αυγούστου 1835 ο Μάρκος Μάτσας Μαυρογένης δίδει στην κόρη του Μαρουσώ «το χωράφι (που) έχει και Αγίαν Βαρβάραν πλησίον Νικ. Βατιμπέλα».
–Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Αλκιβιάδης Βατιμπέλας.
–Ο Νικόλαος Βατιμπέλας δήμαρχος Μαρπήσσης (1837). 
–Σε έγγραφο στις 26 _ 1840 υπογράφει ο Δήμαρχος Μάρπησσας Ν. Βατιμπέλας. 
Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Βατιμπέλας Αρίσταρχος του Νικολάου 38 ετών υπάλληλος. Επίσης ο Νικόλαος Βατιμπέλας του Λυκούργου 63 ετών κτηματίας και ο Φραγκίσκος Βατιμπέλας του Νικολάου 40 ετών υπάλληλος. Επίσης στον εκλογικό κατάλογο των Μαρμάρων του 1877, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Όθων Βατιμπέλας του Νικολάου κτηματίας.
–Ο Κων. Αλκιβ. Βατιμπέλας, υπηρετεί ως δημοδιδάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Παροικιάς το 1911.
–Νικόλαος Αρισταρ. Βατιμπέλας, διακεκριμένος δικαστικός στην Αλεξάνδρεια το 1911.
–Bατιμπέλας Κωνσταντίνος Αλκιβ. τόπος γέννησης Παροικιά Πάρου 1860 έτος θανάτου 1933.

–Βατικιώτης: Πατριδωνύμιο από τα Βάτικα της Λακωνίας 
–1821 στη στήλη πεσόντων του Ηρώου Δραγουλά.

–Βατοπεδινός: Πατριδωνύμιο, προερχόμενος από τη Μονή Βατοπεδίου του Αγ. Όρους. -Σε πωλητήριο Ναούσης της 2ας Μαΐου 1712 υπογράφει ο ιερομόναχος Σεραφείμ Βατοπεδινός.

–Βαφιόπουλος: –30 Απριλίου 1822. Αστυνομικός Παροικιάς Παναγιώτης Βαφιόπουλος και σε έγγραφο στις 23 Δεκεμβρίου 1822. 
–Έγγραφο Ιουλίου 1823 του αστυνόμου Παροικιάς Παναγιώτη Βαφιόπουλου.
–Έγγραφο κλοπής του αστυνόμου Παναγιώτη Βαφιόπουλου στην 1η Απριλίου 1824.

Βελέντζας - Βελέτζας: Βλέπε Βαλέντζας.

–Βελισσάριος: Επίθετο παρατσούκλι και σημαίνει παλικάρι.
–Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος η μαθήτρια Βελισάριου Ιω. Αικατερίνη.
–Μάρτυρας σε έγγραφο το 1839 Ιωάννης Βελισσάριος, έμπορος Παροικιάς.

Βέλκος: Καταγωγή από τη Ρούμελη. Κάτοικος Νάουσας.
–Οι υπογεγραμμένοι στρατιώτες υπόσχονται να ακολουθήσουν τον Φιλικό Παναγιώτη Δ. Δημητρακόπουλο και να απέλθωσιν εις Πελοπόννησο για να ενωθούν υπό τις οδηγίες του εκ λαμπρότατου Πρίγκηπος Δημήτριο Υψηλάντη ελληνικών στρατευμάτων. Εις βεβαίωση υπογράφονται Νάουσα Πάρου τη 20 Αυγούστου 1821, Βασίλειος Βέλκος Ρουμελιώτης.

–Βενιέρης: Φράγκο-λεβαντίνικης προέλευσης, καθολικού δόγματος. Η οικογένεια Βενιέρη, ενετικής καταγωγής, είναι γνωστή από τον 16ο αιώνα στην Πάρο. Ήρθε στην Πάρο ως Άρχοντας των Κυθήρων το 1520 και σύζυγος της Φλωρεντίας Σομμαρίπα. Οικογένεια γνωστή ως και σήμερα στην Πάρο (στις Πεταλούδες) με κλάδους αυτής της οικ. σήμερα στην Αθήνα.
–Το 1520 ξεκινάει η Δυναστεία Βενιέρη στην Πάρο. Τζιοβάνι Βενιέρη Nicolo BVenier έως το θάνατό του το 1531.
–Oι Βενιέρηδες κράτησαν το Δουκάτο της Πάρου έντεκα χρόνια, δηλαδή από το 1520 ως το 1531. Το 1520, όταν ο τελευταίος πέθανε άκληρος Σομμαρίπα, η Βενετία, προστάτης του νησιού, ανέγνωσε για νόμιμο κληρονόμο του την Φλωρεντία Σομμαρίπα, γυναίκα του άρχοντα των Κυθήρων Βενιέρι. Η Φλωρεντία, κατά το έθιμο της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, σαν αδελφή του Σομμαρίπα, ήταν και η νόμιμη κληρονόμος του νησιού. Έτσι η Πάρος πέρασε στους Βενιέριδες.
–Το 1531 η Βενετία αναγνωρίζει ως κληρονόμο της Πάρου την Καικκιλία Βενιέρι, γυναίκα του Βενετσιάνου Μπενάρντο Σαγκρέντο, που ο ηρωισμός του στην άμυνα του νησιού εναντίον των Τούρκων είναι μια από τις τελευταίες σελίδες της Φραγκοκρατίας του Αιγαίου.   
–Το 1537, το νησί ανήκε στη Σερίλια Βενιέρ, που είχε παντρευτεί τον Μπερνάρ Σαγκρέντο. 
–1537 Η άλωση του κεφάλου από τον Χαϊμεντήν Μπαρμπαρόσα. Μαζί και η Καικιλία Βενιέρη, η γυναίκα του ευπατρίδη Σαγρέρου, που σύμφωνα με την παράδοση, γκρεμίστηκε από το Κάστρο.
–Το 1580 ο Μουράτ Γ’ έδωσε αρκετά προνόμια στους νησιώτες. Σ’ αυτό συνετέλεσε και στο ότι η μητέρα του Μουρλατ ήταν παριανή. Ως σκλάβα είχε μεταφερθεί στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκεί έγινε γυναίκα του Σελίμ Β’ και ως σουλτάνα είχε ενδιαφερθεί για την τύχη των συμπολιτών της. Καλούνταν Καικιλία Βενιέρη ή Νούρ Μπανού (γυναίκα του φωτός).
–1627 Βενιέρης Νικόλαος.
–Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 30 Ιανουαρίου 1723 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυράτε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 13 Δεκεμβρίου 1724 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυράτε ο χωροεπίσκοπος Παροικιάς Βενιέρης.
–1725 στο βενετικό φρούριο του Αγίου Αντωνίου στα Κεφαλομάρμαρα (Μάρμαρα) όπου ζούσε και ο Νικόλαος Μαυρογένης, κτηματίας της περιοχής είναι ο πρίγκιπας Βενιέρι που υπερασπίστηκε με μεγάλη γενναιότητα απέναντι στον Μπαρμπαρόσα, παραδόθηκε λόγο λιμού.
–Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου του κοινού της Παροικιάς στην Κωνσταντινούπολης στις 28 Ιανουαρίου 1730 μαρτυράτε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού της Παροικιάς, σε πρακτικό Γενικής Συνέλευσης της 1 Μαρτίου 1731 μαρτυράτε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 12 Νοεμβρίου 1730, αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Παροικιάς Βενιέρης.
–Σε έγγραφο Παροικιάς 11 Φεβρ. 1731 «έτερον χωράφι στο Κρωτήρι, έχει μέσα την εκκλησίαν Αγίους Αναργύρους, σύμπλιος ευλαβέστατος παπά-Αντώνης Νικήτας Βενιέρης...».
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 6 Δεκεμβρίου 1731, αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1732, αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1733, αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης και ο παπά Αντώνης Βενιέρης.
–Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού Παροικιάς στις 20 Ιουνίου 1733, αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογής απεσταλμένων του κοινού της Νάουσας στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Οκτωβρίου 1733 αναφέρετε ο σακελλίου Βενιέρης
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 18 Ιανουαρίου 1734, αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Στις 24 Φεβρουαρίου 1734, οι προεστοί και επίτροποι του κοινού Παροικιάς Πάρου, με συστατικό γράμμα βεβαιώνουν ότι ο κάτοικος του νησιού τους, γαλλικής καταγωγής, Γιόζε Ντάλες, δια της βίας και παρά τη θέλησή του συνεργάστηκε με ξένους πειρατές, ένας εκ αυτών είναι ο παπά Αντώνης Βενιέρης.
–Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για επαναπατρισμό συμπατριωτών τους (λόγω της βαριάς φορολογίας από τους Τούρκους, με το οποίο τους καλούσε να επιστρέψουν στο νησί τους, δίνοντας την υπόσχεση για μείωση των φόρων τους) στις 16 Σεπτεμβρίου 1734, υπογράφει ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 22 Ιανουαρίου 1736, αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Πρόσκληση επαναπατρισμού κατοίκων Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση του κοινού Παροικιάς, της 24 Φεβρουαρίου 1736, υπογράφει και ο χωροεπίσκοπος επίτροπος Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1η Μαρτίου 1737 αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης και ο παπά Αντώνιος Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς τον Μάρτιο του 1738 αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογής κοινοτικών επιστατών του ναού της Εκατονταπυλιανής σε Γενική Συνέλευση του κοινού της Παροικιάς στις 10 Μαρτίου 1739 αναγράφεται ο παπα Αντώνης Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 14 Απριλίου του 1739 αναφέρετε ο χωρεπίσκοπος Βενιέρης αλλά και ο παπά Αντώνιος Βενιέρης.
–Πρόσκληση επιστροφής προς τους ξενιτεμένους Παρίους στις 30 Αυγούστου 1739, υπογράφεται και από τον χωροεπίσκοπο Βενιέρη και ο παπά Αντώνης Βενιέρης
–Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού Παροικιάς στις 12 Απριλίου 1740, αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Παροικιάς Βενιέρης.
–Για την εκλογή απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Παροικιάς στη Γενική συνέλευση το 1741 αναφέρετε ο χωροπίσκοπος Βενιέρης.
–Εκλογή προβλεπτών υγειονομικών μέτρων από το κοινό Παροικιάς Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 2 Μαΐου 1741, υπογράφει και ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης και ο παπά Αντώνης Βενιέρης.
–Τα κοινά της Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 20 Ιουλίου 1741, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους άρχοντα Νικόλαου Μαυρογένη, εναντίων των συκοφαντών κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνεργασία με τους πειρατές, υπογράφει και ο χωροεπίσκολος Βενιέρης.
–Κατά τη Γενική Συνέλευση, της 18 Νοεμβρίου 1741, οι προεστοί και κοινοτικοί εκπρόσωποι της Παροικιάς Πάρου, αποφάσισαν να συλλάβουν, να φυλακίσουν και τέλος να εκτοπίσουν από το νησί τους τον συντοπίτη τους Ιωάννης Βασιλάκης, λόγω του σκανδαλώδους τρόπου της ζωής του και άλλων ανάρμοστων πράξεων. Υπογράφει ο χωροεπίσκοπος Βενιέρης.
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 1η Μαρτίου του 1742 αναφέρετε ο επίτροπος για ένα χρόνο ο χωρεπίσκοπος Βενιέρης.
–Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυράτε ο ιερέας Παροικιάς Αντώνης Βενιέρης και ο σακελλίου Νάουσας Βενιέρης.
–Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 6 Σεπτεμβρίου 1752 μαρτυράτε ο παπά Αντώνης Βενιέρης.
–Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυράτε ο κάτοικος Δραγουλά Ιωάννης Βενιέρης.
–Εν της Πάρου τη 24 Απριλίου 1821 ο συμπατριώτης σας Παναγιώτης Δ. Δημητρακόπουλος Κάτωθεν της προκηρύξεως της απευθυνθείσης εις Νάουσα σημειώνονται τα ονόματα των πρώτων προσελθόντων για να συμμετέχουν εις τον ιερό υπέρ της ελευθερίας αγώνα: Μανώλης Βενιέρης κ.α.
–To μεγάλο και επιβλητικό αρχοντικό του Σιόρ Μιχελή Κρίσπη, Δημογέροντα και πληρεξουσίου, με τα υστεροαναγεννησιακά μαρμάρινα παράθυρα, δίπλα στην εκκλησία Σεπτεμβριανή, προικοδοτήθηκε στη Σύζυγό του Κατίγκω Ν. Μάτσα το 1822 από τη Μητέρα της Ραμπελιώ Ν. Μάτσα, γένος Νικολάου Ιωάν. Δελαγραμμάτη, καθώς και άλλα υποστατικά. Γόνοι του σιόρ Μιχελή Κρίσπη και της Κατίγκως Μάτσα-Δελαγραμμάτη είναι οι οικογένειες: Γιάννη Βας. Γράβαρη, Συμβούλου Επικρατείας, Φλωρίτσας Ψαλτάκη-Βλάχου, Νικολάου και Μιχαήλ Κρίσπη, Ρένας Κρίσπη-Λάζαρη (σημερινή ιδιοκτήτρια), Γιάννη Μαρινάκη, Ειρήνη Ρούσσου, η οικογένεια Τώλη Δημητρακόπουλου, αντιναυάρχου, Αγνής Δημητρακοπούλου-Βάγια, Γιάννη Βάγια, καθηγητή Εθν. Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Βασίλη Κατσουρού, Ρενέ Ζάννου, Ολυμπιάδος Βενιέρη – Αγγελοπούλου κ.α.
–Στη διαθήκη του Νικολάου Γ. Μπιζά (Παροικιά 13 Μαρτίου 1826) «δύω οσπίτια αγοράν του κατώγια εν τω μαχαλέ Ποταμώ σύμπλιος Ιωάννης Βενιέρης».
–Ο Λεωνίδας Γ Βενιέρης ιατρός έχει καταγωγή από την Φολέγανδρο. Παντρεύτηκε την κόρη του Παρίου Δημάρχου Αντώνιου Χαμάρτου. Πέθανε στο εξοχικό του στην περιοχή Σαρακίνικο τον Οκτώβριο του 1906.
–Ελευθέριος Λεον. Βενιέρης, Ειρηνοδίκης της Σπάρτης το 1911. Έφεδρος υπολοχαγός του Πεζικού.

–Βεντούρας: –Διερμηνέας του Τουρκικού στόλου τον 18ο αιω. ο παριανός Κωνσταντίνος Βεντούρας.
–Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για την διατίμηση των προϊόντων και την απογραφή της κτηματικής περιουσίας όλων των κατοίκων (Η απόφαση και η καταχώριση στο κτηματολόγιο του νησιού έγινε και με την παρακίνηση του τότε Έλληνα δραγομάνου Κωνσταντίνου Βεντούρα. Κατά τη Γενική Συνέλευση της 13 Δεκεμβρίου 1724.

–Βεντουρής:
Οικογένεια με ενετικές ρίζες, καθολικού δόγματος, ίσος προερχόμενοι στις Κυκλάδες (Μήλο, Κίμωλο, Πάρο) από τις Κρητηκοβενέτικες οικογένειες. Το οικόσημο τους είναι φανερό – ομιλούμενο και τους συμβολίζει ως λεοντόκαρδους, το V προέρχεται από το ενετικό Venturin, που είναι η γαλάζια πέτρα και συμβολίζει καλοτυχία, τύχη, εύνοια.
–Εν της Πάρου τη 24 Απριλίου 1821Ο συμπατριώτης σας Παναγιώτης Δ. Δημητρακόπουλος Κάτωθεν της προκηρύξεως της απευθυνθείσης εις Νάουσα σειμειούνται τα ονόματα των πρώτων προσελθόντων για να συμμετέχουν εις τον ιερό υπέρ της ελευθερίας αγώνα: Σταμάτης Βεντουρής κ.α.
–O Εμμανουήλ Σαγκριώτης σημειώνει, Εντεύθεν προκύπτει ότι πλείσται Ενετικαί οικογένειες γνωριζόμενε εκ των ονομάτων ησπάσθησαν την Ορθοδοξία ως οι Μαλατέσται, Κορτιάνοι, Βεντούροι, Γαβαλά, Βιτσαρά, Δαβερώνα, Δελέντα και άλλοι γεννώμενοι, μάλιστα, ως εικός, οι φανατικότεροι των Ορθοδόξων. 
–Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Βεντουρής Γεώργιος του Λογγίνου, ετών 53, κτίστης από τη Νάουσα, Βεντουρής Λογγίνος του Γεωργίου, ετών 23, σουβλατζής από τη Νάουσα, Βεντουρής Γεώργιος του Κωνσταντίνου, 50 ετών, κτίστη από τη Νάουσα, Βεντουρής Γεώργιος του Χριστόδουλου. 37 ετών, βυρσοδέψης από τη Νάουσα, Βεντουρής Ιωάννης του Αντωνίου, ετών 44, ναυτικός από τη Νάουσα, Βεντουρής Ιωάννης του Χριστόδουλου, 49 ετών, βυρσοδέψης από τη Νάουσα, κάτοικος Σύρου, Βεντουρής Χριστόδουλος του Νικολάου, ετών 71, βυρσοδέψης από τη Νάουσα και Βεντουρής Κωνσταντίνος του Γεωργίου, ετών 24, ναυτικός από τη Νάουσα.

–Βερνίκος: Γνωστή οικογένεια έως και σήμερα στις Λεύκες.
Λεύκες, έτος 1873.
–Σε εκλογικό κατάλογο του Δήμου Υρίας του 1875, υπάρχει εγγεγραμμένος ο 28χρονος Γεώργιος Βερνίκος του Ανδρέα, γεωργός.

-Βλάσης: –Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Βλάσης Αντώνιος του Μάρκου, 58 ετών, ναυτικός από τη Νάουσα, Βλάσης Μάρκος του Ζαννή, 50 ετών, εργάτης από τη Νάουσα και ο Βλάσης Μάρκος του Αντωνίου, 30 ετών, ναυτικός από τη Νάουσα.

–Βλαστός: Κρητικής αρχοντικής οικογένειας μια των 12 οικογενειών των αναφερομένων ως Αρχοντόπουλων, ενδεχομένως βυζαντινής προέλευσης. Το οικόσημο των Βλαστών βρίσκεται στη Μονή του Πρ. Ηλία Κρήτης και συνδέεται με τον ανακαινιστή της ιερομονάχου Μητροφάνη Βλαστού. -17ος αιώνας. Ο Γεώργιος Βλαστός, επιδέξιος ζωγράφος και μάλιστα προσωπογράφος, έχει εκτελέσει αρκετά έργα στην Πάρο, στα μέσα του 17ου αἰ..

Βλαχάκης: –Σε καταστατικό της Εν Αθήναις Αδελφότητος «Η Εκατονταπυλιανή» στις 11 Νοεμβρίου 1899 εν Αθήναις υπογράφει ως [Η επί της αναθεωρήσεως Επιτροπή] ο Δημήτριος Ν. Βλαχάκης.

–Βλαχογιάννης: καταγωγή από Καλαμπάκα Ν. Τρικάλων, έτος 1986, Δήμαρχος Παρίων 2007-2014.

–Βλάχος: Επίθετο πατριδωνύμιο αλλά και σύνηθες παρατσούκλι. Κοινότυπο σε όλη την Ελλάδα.
–To μεγάλο και επιβλητικό αρχοντικό του Σιόρ Μιχελή Κρίσπη, Δημογέροντα και πληρεξουσίου, με τα υστεροαναγεννησιακά μαρμάρινα παράθυρα, δίπλα στην εκκλησία Σεπτεμβριανή, προικοδοτήθηκε στη Σύζυγό του Κατίγκω Ν. Μάτσα το 1822 από τη Μητέρα της Ραμπελιώ Ν. Μάτσα, γένος Νικολάου Ιωάν. Δελαγραμμάτη, καθώς και άλλα υποστατικά. Γόνοι του σιόρ Μιχελή Κρίσπη και της Κατίγκως Μάτσα-Δελαγραμμάτη είναι οι οικογένειες: Γιάννη Βας. Γράβαρη, Συμβούλου Επικρατείας, Φλωρίτσας Ψαλτάκη-Βλάχου, Νικολάου και Μιχαήλ Κρίσπη, Ρένας Κρίσπη-Λάζαρη (σημερινή ιδιοκτήτρια), Γιάννη Μαρινάκη, Ειρήνη Ρούσσου, η οικογένεια Τώλη Δημητρακόπουλου, αντιναυάρχου, Αγνής Δημητρακοπούλου-Βάγια, Γιάννη Βάγια, καθηγητή Εθν. Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Βασίλη Κατσουρού, Ρενέ Ζάννου, Ολυμπιάδος Βενιέρη – Αγγελοπούλου κ.α.
–Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας, του 1885, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Βλάχος Ιωάννης του Εμμανουήλ, 52 ετών, γεωργός από τη Νάουσα.

–Βιάζης Μπιάζης: Το Βιάζης. Βενετσιάν, προελεύσεως. Ο Γιάννης Ψυχάρης στο βιβλίο "το ταξείδι μου" αναφέρει τα ακόλουθα "Κατάγομαι από την Βενετία και από την Πάρο είμαι στο γένος DE VIAΖΙ ΜΑURO"...
«το χωράφι εις την Σκαμνιάν πλησίον η κυρά-Μαργαριταράκη Μπιάζη».
–1760 Ραμπελιώ Δελαγραμμάτη ¬ Νικόλαος Μάτσας *6 ¬ Πέτρος Μάτσας, Τζώρτζης Μάτσας, Κατίγκω Μάτσα Κρίσπη ¬ Σιόρ Μιχελής Ιω. Κρίσπης *7 ¬ Δημήτριος Μάτσας ¬ Μαρία Δ. Χαμάρτου ¬ Ραμπελιώ Ν. Καμπάνη *8, Μαρουσώ Δ. Μαύρου, Νικόλαος Δ. Μάτσας, Γεώργιος Δ. Μάτσας ¬ Σμαράγδα Βιάζη ¬ Δημήτριος Μάτσας ¬ Αναστασία Ραγκούση ¬ Γεώργιος Δ. Μάτσας ¬ Καλυψώ Μέγκουλα ¬ Δημήτριος Γ. Μάτσας-Μαυρογένης (Αρχαιολόγος) ¬ Χρύσα Κ. Καραδήμα (Αρχαιολόγος).
–Διαθήκη Νικήτα Ν. Σιφάκη (Δραγουλάς, 12 Μαρτίου 1870) «εις την θυγατέρα αυτού Ταρώ, σύζυγο Εμμανουήλ Αλιπράντη, αφήνει μιαν άμπελον εκ ζευγαριών τεσσάρων κατά την θέσιν Καλαμίτσαν του αυτού δήμου Μαρπήσσης». «εις την θυγατέρα αυτού Μαριγώ αφήνει δύο εξωμάνδρια εις θέσν Σμυρίγλια του Δήμου τούτου, ομορεύοντα με εξωμάνδριον Βιάζη Καρούτσα, Γεωργίου Ρωμανού και ετέραν του διαθέτουν, με την παρατήρησιν ότι αν ποτέ ήθελε γίνει εξόρυξις σμύριδος εξ αυτών να είναι προς όφελος εξίσου αυτής και της αδερφής αυτής Ταρώς διαδοχικώς και εις τους κληρονόμους αυτών».
–Στο προικοσύμφωνο του Νικολάου Μωραΐτη και Κατερινακιού Κονταράτου (Μάρμαρα 3 Νοεμ. 1820) 
–Εξωμανδρι στον Δραγουλά 1870.
–Γεώργιος Π. Βιάζης, ιδιοκτήτης καφενείου στην Αντίπαρο το 1911.
–1911 Δαμιανός Αντ. Βιάζης, ιατρός στην Αντίπαρο.

–Βίγλας: Πατριδωνύμιο τοπωνύμιο –Γόνοι Δελαγραμματαίων Παροικίας: Τζώτζης Συμ. Δελαγραμμάτης *1 (1770) Νοτάριος – Πρόξενος της Ρωσίας στα Ορλωφικά στην Πάρο: Ελένη Δελαγραμμάτη ¬ Μάρκος Μάτζας Μαυρογένης *4 (Δήμαρχος-Βουλευτής) ¬ Μαρουσώ Δ. Δημητρακοπούλου, Ερατώ Νικ. Κονδύλη, Αγγελική Δαμία, Πέτρος Μάτζας Μαυρογένης ¬ Καλυψώ Ζαννή Μάτζα ¬ Μάρκος Μαυρογένης ¬Χαϊδεμένη Σπ. Κρίσπη ¬ Καλυψώ Μάρκ. Μαυρογένη ¬ Κων/νος Ιω. Γράβαρης (Συμβολαιογράφος) ¬ Ιωάννης Κων. Γράβαρης (Συμβολαιογράφος) ¬ Μαρία Χανιώτη ¬ Κων/νος Ι. Γράβαρης (Επιχ/τίας) ¬ Αντιγόνη Γ. Βίγλα (Φαρμακοποιός).

Βιζάσης: ίσως πρόκειται για την οικογένεια της Νάουσας Βιάζη ή Μπιάζη.
–Πρακτικό εκλογής απεσταλμένων του κοινού της Νάουσας στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Οκτωβρίου 1733 αναφέρετε ο Βιζάσης.

Βιντζηλαίος: Βλέπε Βιτζηλαίος, Βιντζηλαίος.

–Βιτζαράς – Βιτσαράς – Βουτζαράς - Βιτζορέος: Επίθετο παρατσούκλι, το οικόσημο απεικονίζει το επίθετο της οικογένειας (χέρι που κρατά τρεις βίτσες-βέργες).
Ως προς τη προέλευση του επιθέτου, είναι Λατινικό, πιθανώς από τη Βερώνα. Η πρώτη αναφορά του επωνύμου είναι το 1205 στο βιβλίο «Χρονικό του Μωρέα» στην Πελοπόννησο.
Σήμερα συναντάμε κλάδο της Παριανής οικογένειας και στην Κρήτη όπου είναι ήδη τέσσερις γενιές αλλά και στην Ικαρία όπως και στη Βραζιλία. Από τις γνωστότερες και πολυπληθέστερες οικογένειες της Παροικίας και της Νάουσας, που έδωσε στην κοινωνία αρκετούς κληρικούς από τον 16ο αιώνα, υπήρξε η οικογένεια. Μεγάλες εκτάσεις γης στην Πάρο ανήκαν κατά τους χρόνους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στις γνωστές αρχοντικές οικογένειες Βιτσαρά, Κονδύλη. Κρίσπη, Μαυρογένη, Μαύρου, Νταμουλή, Σομαρίπα, Σπυρίδου κ.α.
–O Εμμανουήλ Σαγκριώτης σημειώνει, Εντεύθεν προκύπτει ότι πλείσται Ενετικαί οικογένειες γνωριζόμενε εκ των ονομάτων ησπάσθησαν την Ορθοδοξία ως οι Μαλατέσται, Κορτιάνοι, Βεντούροι, Βιτσαρά, Δαβερώνα, Δελέντα και άλλοι γεννώμενοι, μάλιστα, ως εικός, οι φανατικότεροι των Ορθοδόξων.
–Ο παπά Σάββας Βουτζαράς είχε διατελέσει νοτάριος και οικονόμος στην Εκατονταπυλιανή κατά τα έτη 1600, 1610.
–Ιάκωβος Βουτζαράς, ιερομόναχος το έτος 1630.
–Βουτζαράς Σταφανής 1633
–Μαρίνος Βυτζαράς 1643.
–Βουτζαράς Αναγνώστης 1645
–Μιχελάκης Βιτζαράς 1652.
–Σε αίτημα των παριανών προς τον προϊστάμενο της γαλλικής επαρχίας Πατέρα της Καθολικής Εκκλησίας  Jacques Dinet για να ζητήσουν πατέρες της καθολικής εκκλησίας να έρθουν στην Πάρο. «Ταπεινοπρεπώς παρακαλούμεν την πανοσιώτη σας, ωσάν προηγούμενος οικουμενικός και πατριάρχης της αγίας και υπέρ ενδόξου συντροφιάς υου Ιησού να συγκλύνη εις το να μας έλθουν ωδε εις τον τόπον μας πατέρες δια να κατοικήσουν εδώ έως εις τα άλλα νησιά δια να ημπορέσωμεν και ημείς να λάβωμεν εκείνη την βοήθειαν και ωφέλειαν της ψυχής μας μαζί κα την επιστήμην δια τους μεταγεναστέρους μας, επειδή ξεύρωμεν καλότατα ότι πως η πανοσιώτησας και η τρισκία της όλα ο σκοπός και ο πόθος αλλο δεν είναι εις όλα τα πάντα μόνον να γυρέψετε την μεγαλύτερην δόξα του Θεού και της σωτηρίας των ψυχών εις κάθε τόπον όπου ευρίσκονται…»
Πάρος: εν έτι σωτήριω 1672 εν μήνι μαίω (29) εις το παλαιόν: + Ταπεινός Μητροπολίτης Παροναξίας Μελέτιος.
Το πιο πάνω αίτημα υπογράφουν χριστιανοί, καθολικοί και ορθόδοξοι, μεταξύ άλλων και ο Ιερεύς Χρύσανθος Βιτζαράς, Γεώργιος Βυτζαράς, Φραγκίσκος Βιτζαράς και Ιωαν. Βιτζαράς.
–Πιέρρος (Πέτρος) Βισαράς φοιτητής του Πανεπιστημίου της Πάδοβας το 1678.
–Νικόλαος Αντώνη Βιτζαράς. Υπογράφει έγγραφο Παροικιάς της 13 Δεκεμβρίου 1688.
–Φλωρεντζάκη δοτόρε Βιτζαρά, σε έγγραφο Τσιπίδου της 5 Αυγούστου 1690.
–Σε πρακτικό εκλογής νοταρίου – καγκελαρίου από το κοινό της Παροικιάς στη Γενική Συνέλευση της 14 Ιανουαρίου 1716, μαρτυράτε ο σακελλάριος Βιτζαράς, ο παπά Δημήτρης Βιτζαράς, ο παπά Γιώργης, ο παπά Κωνσταντής, ο παπά Ιωάννης Βιτζαράς, ο Αντώνης ο Κυριάκος και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Αντώνιος Βυτζαράς, ιερεύς (+1717).
–Σε πρακτικό εκλογής εκτιμητών του κοινού της Παροικιάς στις 30 Ιανουαρίου 1723 κατά τη Γενική Συνέλευση μαρτυράτε ο σακελλάριος Βιτζαράς, ο παπά Κωνστανής, ο παπά Δημήτρης, ο παπά Τζώρτζης, ο Αντώνης και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για την διατίμηση των προϊόντων και την απογραφή της κτηματικής περιουσίας όλων των κατοίκων. Κατά τη Γενική Συνέλευση της 13 Δεκεμβρίου 1724, αναφέρετε ο Αντώνης Γεωργίου Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου του κοινού της Παροικιάς στην Κωνσταντινούπολης στις 28 Ιανουαρίου 1730 μαρτυράτε ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 12 Νοεμβρίου 1730, αναφέρει τον οιονόμο Παροικιάς Μπορταλαμιό Βιτζαρά.
–Σε πρακτικό πωλήσεως του φόρου της δεκάτης του κοινού Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, της 26 Ιουλίου 1730 μαρτυράτε ο σακελλιός, ο σακελλάριος Παροικιάς, ο παπά Δημήτρης, ο Μπορταλαμιός και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 6 Δεκεμβρίου 1731, αναφέρετε ο σακελλάριος Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 6 Δεκεμβρίου 1731, αναφέρετε ο Μπορταλαμιός Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1732, αναφέρετε ο σακελλάριος Βιτζαράς ο Μπορταλαμιός Βιτζαράς και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1732, αναφέρετε ο παπά Γεώργης Βιτζαράς και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Πρακτικό εξουσιοδοτήσεως απεσταλμένου του κοινού Παροικιάς, κατά τη Γενική Συνέλευση στις 17 Ιανουαρίου 1732 αναφέρετε ο παπα Δημήτρης, ο παπα Τζώρτζης και ο Μπαρταλαμιός Βιτζαράς,
–Πωλητήριο στην Παροικιά στις 14 Απρ. 1732 και σε διαθήκη Σακελλαρίου Βιτζαρά.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1733, αναφέρετε ο χωροεπίσκοπος Ιωάννης Βιτζαράς, ο σακελλάριος Βιτζαράς και ο παπά Τζώρτζης Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 4 Ιανουαρίου 1733, αναφέρετε ο σακελλίου Βιτζαράς, ο παπά Δημήτρης Βιτζαράς, και ο Μπορταλαμιός Βιτζαράς.
–Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού Παροικιάς στις 20 Ιουνίου 1733, αναφέρετε ο σακελλάριος Βιτζαράς καθώς και ο Μπορταλαμιός Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 18 Ιανουαρίου 1734, αναφέρετε ο σακελλίου Βιτζαράς, ο Μπορταλαμιός Βιτζαράς και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Στις 24 Φεβρουαρίου 1734, οι προεστοί και επίτροποι του κοινού Παροικιάς Πάρου, με συστατικό γράμμα βεβαιώνουν ότι ο κάτοικος του νησιού τους, γαλλικής καταγωγής, Γιόζε Ντάλες, δια της βίας και παρά τη θέλησή του συνεργάστηκε με ξένους πειρατές, ένας εκ αυτών είναι ο σακελλάριος Βιτζαράς, ο παπά Τζώρτζης Βιτζαράς ο Μπαρταλαμιός και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Παροικιά, 4 Απρ. 1734: Του αδερφού του Γιαννάκη αφήνει την εκκλησία του Αγ. Γεωργίου με το περιβολάκι και το λιβάδι Βορνά, σύμπλιος Μάρκου Αξιώτη. «και εν πρώτοις μεν θέλει και ζητά να θαύγεται εις την εκκλησίαν Μέγα Ταξιάρχη γονικό ντος και αφήνει του εφημέριου της όμοιας εκκλησίας παπά-κύρ Ιωάννου Μοστράτου το ξώφορόν του τζοχίτικο μαύρο».
–Εκλογή εκπροσώπων των  κοινών της Πάρου για να διευθετήσει σοβαρό θέμα με «Επιδρομή πειρατών». Σε έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης στις 6 Αυγούστου 1734 αναφέρετε ο επίτροπος Παροικίας Ιωάννης Βιτζαράς.
–Γράμμα των κοινών της Πάρου προς τον καπουδάν πασά, εξ αφορμής του σοβαρού θέματος που δημιουργήθηκε με την αιχμαλωσία Οθωμανών, κατά την επιδρομή πειρατών στην Πάρο. Σε έγγραφο σε ικετήριας επιστολής της συνέλευσης στις 6 Αυγούστου 1734 προς τον καπουδάν Πασά Κιααγιά μπέη αναφέρετε ο επίτροπος Παροικιάς Ιωάννης Βιτζαράς.
–Απόφαση του κοινού της Παροικιάς για επαναπατρισμό συμπατριωτών τους (λόγω της βαριάς φορολογίας από τους Τούρκους, με το οποίο τους καλούσε να επιστρεψουν στο νησί τους, δίνοντας την υπόσχεση για μείωση των φόρων τους) στις 16 Σεπτεμβρίου 1734, υπογράφει ο σακελλάριος και ο σακελλίου Βιτζαράς, ο παπά Δημήτρης Βιτζαράς, ο Μπορταλαμιός και ο Ιωάννης Βιτζαράς επίτροπος Παροικιάς.
–Πρακτικό εκλογικής επιτροπής του κοινού της Παροικιάς στις 22 Ιανουαρίου 1736, αναφέρετε ο παπά Δημήτρης Βιτζαράς ο Ιωάννης και ο Μπορταλαμιός Βιτζαράς.
–Πρόσκληση επαναπατρισμού κατοίκων Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση του κοινού Παροικιάς, της 24 Φεβρουαρίου 1736, υπογράφει και ο Μπορταλαμιός και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς την 1η Μαρτίου 1737 αναφέρετε ο σακελλίου Βιτζαράς, ο Ιωάννης ο παπά Χοούσης ο Μπαρταλαμιός και ο Νικόλαος Βιτζαράς.
–Διαθήκη του ιερέως (καθολικού δόγματος) Δημητρίου Βιτ(σ)ζαρά (Παροικιά, 14 Απρ. 1737), σύμφωνα με την διαθήκη το, κατά την οποία ο ανωτέρω ιερέας αφήνει του ανιψιού του Αντώνη την εκκλησία Άγιος Βασίλειος.
–Διαθήκη παπά-Δημήτρη Βιτσαρά (Παρ. 14 Απρ. 1737) «έτερο άλλο χωράφι εις τοποθεσίαν Τουρλομπερέτη σύμλιος Γιαννάκη Βιτζαρά έχει την εκκλησία του Χριστού μέσα».
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς τον Μάρτιο του 1738 αναφέρετε ο σακελλίου Βιτζαράς, ο παπά Τζώρτζης και ο Μπορταλαμιός Βιτζαράς.
–Μαρτυρία υπερασπίσεως συμπατριώτη τους ιερέα Φραγκίσκου Νταβερόνα προς τον καπουδάν πασά (για αντίδραση στην συγκέντρωση της φορολογίας), κατά τη Γενική Συνέλευση από τα κοινά της Πάρου, της 16 Ιουλίου 1738, υπογράφει ο παπά Χούσης Βιτζαράς, ο Μπορταλαμιός, ο Ιωάννης και ο Νικόλαος Βιτζαράς από την Παροικιά και ο Γεώργιος Βιτζαράς από τη Νάουσα της Πάρου.
–Καταγραφή [Παροικιά, 13 Νοεμ. 1738] της περιουσίας της Ευαγγελίστριας, κτήματα τους γειτονεύουν με τα κτήματα της Ευαγγελίστριας, παπά Δημήτρης Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογής κοινοτικών επιστατών του ναού της Εκατονταπυλιανής σε Γενική Συνέλευση του κοινού της Παροικιάς στις 10 Μαρτίου 1739 αναγράφεται ο ιερέας Κωνσταντίνος Βιτζαράς, ο παπα Τζώρτζης Βιτζαράς, ο παπα Χούσης Βιτζαράς, ο Ιωάννης Βιτζαράς και ο Μπορταλαμιός Βιτζαράς.
–Στη διαθήκη της η Μαρουσάκη Τζανάκη Μαυρογένη (Παροικιά 27 Μαρτίου 1739) παραγγέλλει όπως «την ημέραν Αγίου Ελευθερίου να βάνει η Ειρήνη Βιτζαρά άλλους τέσσαρους ιερείς να λειτουργούν εις μνημόσυνον Ιωάννου και Μαρία του Σκληρού.
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 14 Απριλίου του 1739 αναφέρετε ο σακελλίου Βιτζαράς, ο Ιωάννης και ο Μπορταλαμιός Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογών κατά την Γεν. Συνέλευση στις 30 Αυγούστου 1739 απεσταλμένου των κοινών της Πάρου στην Κωνσταντινούπολη, εκλέγουν τον Νικόλαο Μαυρογένη, προκειμένου να διαπραγματευθεί τα οικονομικά θέματα του νησιού. Αναφέρετε ο σακελλίου Παροικιάς Βιτζαράς, ο παπά Χούσης, ο Βαρθολομιός Βιτζαρας από την Παροικιάς, ενώ από την Νάουσα ο Γεώριος Βιτζαράς.
–Πρόσκληση επιστροφής προς τους ξενιτεμένους Παρίους στις 30 Αυγούστου 1739, υπογράφεται και από τον Ιωάννη και τον παπά Χούση Βιτζαρά.
–Σε δημόσιο πλειστηριασμό του κοινού Παροικιάς στις 12 Απριλίου 1740, αναφέρετε ο Βαρθολομιός Βιτζαράς.
–Σε πρακτικό εκλογής «καταστιχογράφων» των φόρων του κοινού Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση της 23 Απριλίου 1740, μαρτυράτε ο σακελλάριος Βιτζαράς και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Σε προικοσύμφωνο της Παροικιάς στις 18 Μαΐου 1740, στο οποίο η Μαρουσα Γιακουμή Βιτζαρά μεταξύ άλλων δίδει στο γιό της Αντώνη ως προίκα και «τα σπίτια όλα με τα δικαιώματά του εις τα Χάλαρα αγορά από τον μακαρίτη Μάσο».
–Εκλογή απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Παροικιάς. Κατά τη Γενική συνέλευση το 1741 εκλέγουν ηγούμενο (αμπάτε) αφέντη Βιτζαρά και αφέντη Νικολάκη Μαυρογένη.
–Εκλογή προβλεπτών υγειονομικών μέτρων από το κοινό Παροικιάς Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 2 Μαΐου 1741, εκλέγεται ο Βαρθολομιός Βιτζαράς.
–Για την εκλογή απεσταλμένων στην Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Παροικιάς στη Γενική συνέλευση το 1741 αναφέρετε ο Μπαρτολομιός από την Νάουσα και ο Γεώργιος από την Παροικιά.
–Τα κοινά της Πάρου, κατά τη Γενική Συνέλευση, της 20 Ιουλίου 1741, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους άρχοντα Νικόλαου Μαυρογένη, εναντίων των συκοφαντών κατοίκων της Νάξου, οι οποίοι τον κατηγορούν για συνεργασία με τους πειρατές, υπογράφει και ο παπά Κωνσταντής Βιτζαράς, ο σακελλίου Βιτζαράς καθώς και Μπορταλαμιός και Ιωάνης Βιτζαράς.
–Κατά τη Γενική Συνέλευση, της 18 Νοεμβρίου 1741, οι προεστοί και κοινοτικοί εκπρόσωποι της Παροικιάς Πάρου, αποφάσισαν να συλλάβουν, να φυλακίσουν και τέλος να εκτοπίσουν από το νησί τους τον συντοπίτη τους Ιωάννης Βασιλάκης, λόγω του σκανδαλώδους τρόπου της ζωής του και άλλων ανάρμοστων πράξεων. Υπογράφει ο άρχοντας Βαρθολομιός Βιτζαράς, ο παπά Τζώρτης Βιτζαράς, ο Ιωάννης και ο Νικόλαος Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 1η Μαρτίου του 1742 αναφέρετε ο σακελλαρίου Βιτζαράς, ο πρωτοσακελλίου Βιτζαράς, ο παπά Τζώρτζης, ο Μπορταλαμιός και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Εκλογή κατά τη Γενική Συνέλευση «επιτρόπου και προβλέπτη» απεσταλμένου από τα κοινά της Πάρου, στις 20 Φεβρουαρίου 1743 αναφέρετε ο πρώην σακελλίου Βιτζαράς και ο Ιωάννης Βιτζαράς.
–Διαθήκη του παπά Τζώρτζη Βιτζαρά, Παροικιά, 27 Οκτ. 1743 « ακόμη εδικόν της το χωράφι εις τον Βούτημο λεγόμενο του Καλλικάτζαρου σύμπλιος Βασίλης Κωστόπουλος. 
–Έγγραφο του 18ου αιώνα (1725-1740) από την περιοχή της Νάουσας «χωράφι Καψάλου σύμπλιον Μπαρμπαρήγου από τον παπά-Γιαννάκη Βιτζαρά», «θέλει και παίρνει η θυγατέραν του η κερά Ανδριάννα την εκκλησίαν του Φωτοδότου Χριστού… (ιδιοκτησία του παπά Τζώρτζη Βιτζαρά)». 
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 28 Μαρτίου του 1744 αναφέρετε ο σακελλίου Βιτζαράς.
–Κατά τη Γενική Συνέλευση εκπροσώπων όλων των κοινών της Πάρου, της 6 Απριλίου 1744, αποφασίζουν να συντάξουν γράμμα υπερασπίσεως του συμπατριώτη τους δραγουμάνου Νικολάου Μαυρογένη, εναντίον των εις βάρος του συκοφαντιών μερικών συμπατριωτών τους, προς τις τουρκικές αρχές. υπογράφει και ο Γεώργιος Βιτζαράς.
–Πρακτικό εκλογής επιτρόπου του κοινού της Παροικιάς στις 22 Μαρτίου του 1746 αναφέρετε ο σακελλίου Βιτζαράς.
–Διαθήκη του Σακελλίου Κων. Βιτζαρά (Παρ. 30 Μαρτίου 1747) «το αμπέλι του στις Τζιριτές…».
–Σε πρακτικό εκλογής απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό της Παροικιάς σε Γενική Συνέλευση στις 26 Οκτωβρίου 1747 μαρτυράτε ο Γεώργιος Βιτζαράς.
–Πρακτικό πωλήσεως των φόρων του κοινού της Παροικιάς κατά τη Γενική Συνέλευση, τη 1 Μαρτίου 1748, μαρτυράτε ο σακελλίου Βιτζαράς, καθώς και ο παπά Αντώνης Βιτζαράς.
–Σε εκλογή απεσταλμένου για την Κωνσταντινούπολη από τα κοινά της Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 12 Οκτωβρίου 1749, μαρτυράτε ο Γεώργιος Βιτζαράς.
–Σε Πρακτικό εκλογής απεσταλμένου των επτά κοινών της Πάρου (Παροικιάς, Νάουσας, Κεφάλου, Τζιπίδου, Λευκών, Μαρμάρων, Δραγουλάς) στην Κωνσταντινούπολη της 23 Αυγούστου 1750, μαρτυράτε ο Γεώργης Βιτζαράς από τη Νάουσα
–Στο προικοσύμφωνο του Ιωάννου Γιωργάκη Γιαννούλη Βιτζαρά (Καστέλλι Νάουσας, 4 Νοέμ. 1751) «έτερο χωράφι του Λεύχαρου με περιβολάκι, με σπίτια, μάνδρες και κάμαρα», «έτερο χωράφι εις την αυτην τοποθεσίαν καινούργια, όπου ο ναός της Παναγίας σύμπλιος Ιωάννης Ντελαγραμμάτικας με δύο δένδρα συκιές και πατητήρι, λεγόμενο Ξαμπέλισμα». 
–Σε εκλογή απεσταλμένου στην Κωνσταντινούπολη από το κοινό Πάρου σε Γενική Συνέλευση στις 23 Αυγούστου 1755 μαρτυράτε ο Γεώργιος Βιτζαράς από τη Νάουσα.
–Ιωσήφ Βιτζαράς, ηγούμενος Μονής Ταξιαρχών 1787.
–Σε πωλητήριο στη Νάουσα το 1804 αναφέρει, Γεώργιος Βιτζαράς.
–Γεώργιος Βιτζαράς, προεστός και κοινός επιστάτης Ναούσης 1812.
–Παριανός αγωνιστής του 1821 ο Αναστάσιος Βιτζαράς. 
–Ο Παναγιώτης Δ. Δημητρακόπουλος εμυήθη εγκαίρως στην Φιλική Εταιρία στην οποία ήταν και ο επικεφαλής στην Πάρο. Σε χειρόγραφο του τελετουργικού της μυήσεως στην Φιλική Εταιρία αναφέρεται η δράση σε σχετικό σημείωμα. 1821 των Φιλικών τη 7 Μαΐου. Καθιέρωσα τον Γεώργιο Ιωαν. Βιτζαρά.  ‘Έλαβαν κριθάρι γρόσια 150.
–Την 1η Νοεμβρίου 1823, έπεμψε τας εν λόγω επιταγάς με τον Αναστάση Ρεϊζη Τζιρογώτη προς τον εν Ναούση Γεώργιο Βιτζαρά. δια να φροντίσει να εισπράξει το ποσό και να το εγχειρίσει προς τον ξάδερφο του Νικόλαο Κατζαρό συγκατοικούντα μετ' αυτού εις την εν Ναούση κατοικίαν του.
–Υπογράφων ως έφορος Νάουσας στις 29 Δεκεμβρίου 1826 ο Γεώργιος Βιτζαράς και ο Αναγνώστης Βιτζαράς.
–Σε έγγραφο της 15 Απριλίου 1827 της Παροικιάς Πάρου μαρτυράτε ο Γεώργης Βιτζαράς.
–Δημογέροντες αναφέρεται στα 1827 στον Τσιπίδο ο Αναστάσιος Βιτζαράς.
–24 Νοεμβρίου 1827. Δημογέροντας της Παροικιάς Γεώργιος Βιτζαράς
–Εν Παροικία 18 Φεβρ. 1830. Οι πρόκριτοι της Πάρου Παρευρεθείς λέγω τα αυτά ως και οι πρόκριτοι περί τε της χρηστοηθείας και φιλομαθείας του νέου Γεωργίου Βιτζαρά.
–Στην Κωνσταντινούπολη, όπου ζούσαν πολλοί Παριανοί, έφθασαν τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο 1830 ο Φραγκ. Ανδρ. Βιτζαράς.
–Στις 21 Οκτωβρίου 1831, σωτήρια επιστολή των κατοίκων της Πάρου προς τον επίτροπο Αιγαίου Πελάγους, για τα δεινά των κρητών νέοαποίκων εναντίων των ντόπιων. Υπογράφει… ο Γεώργιος Βιτζαράς και ο παπά Νικόλαος Βιτζαράς, όπως και οι Αντώνης και  Αναγνώστης Βιτσαράς από το χωρίων Κεφάλου.
–Εν Ναούση της Πάρου τη 27 Μαρτίου 1832, σε έγγραφο της σχολής του Αγίου Αθανασίου αναφέρεται ο Νικόλαος και Κωνσταντίνος Βιτζαράς.
–Εν Ναούση της Πάρου τη 27 Μαρτίου 1832, σε έγγραφο της σχολής του Αγίου Αθανασίου αναφέρεται ο ρωσικός ατζέντης εις Νάουσα Ιωάννης Βιτζαράς. 
–Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Βιτσαράς Δ. Γεράσιμος, τέχνη πατέρα ιερεύς. Και ο Διογένης Βυτζαράς.
Σε εκλογικό κατάλογο του 1875, του Δήμου Μάρπησσας (της επαρχίας Νάξου), υπάρχει εγγεγραμμένος ο Βιτζαράς Αναγνώστης του Ανδρέα 75 ετών κτηματίας. Καθώς και ο Ανδρέας Βιτζαράς του Αναγνώστη 37 ετών γεωργός. Αλλά και ο Βιτζαράς Γεώργιος του Αναγνώστη 49 ετών έμπορος.
–Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Βιτσαράς Γεώργιος του Ιωάννη, ετών 54, μεταπράτης από τη Νάουσα, κάτοικος Ικαρίας, Βιτσαράς Γεώργιος του Εμμανουήλ, 38 ετών, ναυτικός από τη Νάουσας, κάτοικος Βρασ(ζ)ιλίας, Βιτζαράς Ιωάννης του Νικολάου, 55 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, Βιτσαράς Ιάκωβος του Γεωργίου, 40 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, Βιτσαράς Κωνσταντίνος του Εμμανουήλ, 42 ετών κτηματίας από τη Νάουσα, Βιτσαράς Λάζαρος του Εμμανουήλ, 36 ετών, ναυτικός από τη Νάουσα και Βιτσαράς Νικήτας του Γεωργίου, 36 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, κάτοικος Βούρλα.
–Νικόλαος Ιω. Π. Ν. Βιτζαράς, θετός γιος του Ιωάννη Π.Ν. Βιτσαρά, ιατρός. Καταγόταν από την Φολέγανδρο και την οικογένεια Λύδη. Το 1911, εξασκούσε το επάγγελμα του ιατρού στην Σούμλη της Βουλγαρίας. Μέχρι το 1897 υπηρετεί στην Βουλγαρικό στρατό ως ανθυπίατρος.

–Βιτζηλαίος - Βιντζηλαίος: Ήρθαν διωγμένοι από τη Νάξο έτος 1860, προγενέστερη καταγωγή από την Κρήτη και το επίθετο Βιντζηλαιάκης – Βιτζηλαιάκης. Τα Κτήματα της περιοχής του Κάμπου στο Άσπρο Χωριό όπου τα κατέχουν από παλαιά μέχρι σήμερα οι απόγονοι του Γ. Βιτζηλαίου, ναξιακής καταγωγής, γι’ αυτό η περιοχή παλαιότερα καλούνταν «Των Αξώτω».
–Σε Φωτογραφεία του 1951 ο Νικόλαος Βιτζηλαίος παίζει κλαρίνο σε καφενείο της Παροικιάς.

Βιτζορέος: Βλέπε Βιτζαράς, Βιτσαράς, Βιτσορέος, Βιτζορέος.

Βιτσαδάκης - Βιτζαδακης - Βουτζαδάκης: Το αρχικό επίθετο της Κρητικής (Χανιά) οικογένειας είναι Βουτζ(σ)αδάκης και όπως αρκετά Ναουσαίϊκα επίθετα όπως Βουτζαράς κ.α. άλλαξαν από την τοπολαλειά. Η σημασία του επίθετου έχει κάποια σχέση με πάτο βαρελιού 
–Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Βουτζαδάκης Εμμανουήλ του Παναγιώτη, 38 ετών, γεωργός από τη Νάουσα και Βουτσαδάκης Σπύρος του Παναγιώτη, 42 ετών γεωργός από τη Νάουσα.

Βιτσαράς: Βλέπε Βιτζαρας.

Βιώνης: Το επίθετο μαρτυράτε για πρώτη φορά στην Αντίπαρο στις αρχές του 1700. Στην Πάρο το βρίσκουμε για πρώτη φορά στον Κώστο.
–Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Νικ. Χ. Βιώνης.

Βογιατζής: κλώνος της οικογένειας Μπογιαντζή από τον Κώστο.
–Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχει εγγεγραμμένος ο Βογιατζής Ευστράτιος του Γεωργίου, 27 ετών, γεωργός από τον Κώστο.

Βόϊκος: –Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν εγγεγραμμένοι οι, Βόϊκος Νικόλαος του Αναστάσιου, 75 ετών, μεταπράτης από τη Νάουσα, κάτοικος Σύρου και Βόϊκος Παντελής του Νικολάου, 36 ετών, ράπτης από τη Νάουσα, κάτοικος Νάουσας.

Βολονέλος:
–Βολονέλος Βλάσιος 1664.

Βουλαξής: βλέπε Μπουλαξής

Βουτζ(σ)αδάκης: Βλέπε Βιτσαδάκης.

–Βουτζ(σ)αράς: Καθολικός ιερέας το 1682 Βλέπει, Βιτζαράς, Βιτσαράς, Βιτζορέος.

Βουτσάς: –Σε ομαδικό έλεγχο του δημοτικού σχολείου Πάρου του 1835, υπάρχει εγγεγραμμένος ο μαθητής Νικ. Α. Βουτσάς, τέχνη πατέρα καδοποιός.

Βρανάς: –Σε εκλογικό κατάλογο της Νάουσας του 1885, υπάρχουν οι, Βρανάς Γουλιέλμος του Πέτρου, 60 ετών, εργάτης από τη Νάουσα, Βρανάς Πέτρος του Γουλιέλμου, 32 ετών, εργάτης από τη Νάουσα και Βρανάς Λεωνίδας του ----, ετών 34, εργάτης από τη Νάουσα.

Βυτζιμάνου: –Στην περιοχή Μάρπησσας. Προικοσύμφωνο Γ. Άσου και Περτουμίας Σκορδίλη (Τζιπίδος 21 Οκτ. 1672) «ακόμη και το χωράφι στην Κερά, σύμπλιο Φραγία Βυτζιμάνου».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails